Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Crystal Throne – Crystal Throne 
Eigenbeheer
Release datum: 24 november 2021
“Jezus, wat een zanger!!”
8.2/10
Erik Boter I 28 januari 2022

Crystal Throne is een Franse band die met hun zelf getitelde album hun debuut maakt in de heavy metal wereld.

Na het korte intro ‘Fate and Triumph’ beukt de duidelijk door de jaren tachtig geïnspireerde speed metal er fijn in middels de track ‘Rise to Glory’. Het eerste wat ik uitriep toen ik dit nummer voor het eerst hoorde was “Jezus, wat een zanger!!”. Terry DeFire is gezegend met een strot die het in het midden houdt tussen (allen in hun beste dagen) Geoff Tate, Bruce Dickinson en Rob Halford. DeFire is een ijzersterke troef die Crystal Throne in handen heeft. En: geen Frans accent te bekennen.

Zoveel is ook te horen op ‘Timescape’, de derde track van het album dat, als we dertig jaar geleden hadden geleefd, de eerste single van het album was geweest. Het ligt wat prettiger in het gehoor dan de rest van het materiaal, is mid-tempo en is opgebouwd rond een paar radiovriendelijke hooks.

Gitarist Max Waynn is een prima snarengeselaar, al heeft hij duidelijk moeite met het volspelen van het geluidspectrum. Daar bedoel ik mee dat er leegtes in de sound ontstaan wanneer Waynn in een nummer begint te soleren. De muziek die Crystal Throne speelt, schreeuwt ook om een tweede (slag-)gitarist om de leegtes dicht te smeren, als het ware.

Qua solo’s heeft Waynn goed naar Yngwie Malmsteen geluisterd. De invloeden uit de klassieke muziek liggen er dik bovenop. Ik heb daar persoonlijk geen problemen mee. De stijl van soleren past goed bij de muziek maar komt hierdoor hier en daar wel iets gedateerd over. De band noemt dat zelf ‘True Metal’ wat ook een manier is om het te duiden.

De nogal droge productie is hier mede debet aan. Toch weet de band de aandacht van de luisteraar goed vast te houden in de twee epische tracks van het album: ‘Valkyrie Ride’ (ruim zeven minuten) en ‘Crystal Warrior’ (8:23). De nummers zitten uitstekend in elkaar.

Crystal Throne levert met hun debuutalbum een verrassende metal plaat af. Liefhebbers van Helloween, Yngwie Malmsteen en de oude Queensryche moeten deze Fransozen zeker even een luisterbeurt gunnen.