Twee dingen zijn opvallend aan de nieuwe Amerikaanse band Capra. Het eerste is dat ze heel wat genres en stijlen door elkaar spelen zoals hardcore, punk, alternatieve metal en zelfs wat Southern Rock. Het tweede is de opvallende prestatie van zangeres Crow Lotus. Die twee samen zorgen ervoor dat Capra opvalt in de ontelbare lijst van metalbands. Het debuut is vooral therapie voor woedebeheersing. Oorspronkelijk ontstond de band zelfs als uitlaatklep voor zanger en oprichter Tyler Harper na een ontwenningskuur.

De riffs volgen elkaar op en echte regels zijn er niet. Maar vooral zangeres Crow Lotus zorgt voor een opvallende prestatie door een enorme dosis woede en frustratie te laten horen zonder daarbij te vervallen in grunten. De korte introductie ‘[Exordium]’ bestaat uit zacht gitaarspel dat zich klaarmaakt om te exploderen en hier gebeurt dat in de korte opener ‘Hollow Doll’. Als nietsvermoedende luisteraar krijg je een furie die bestaat uit death rock versus hardcore over je heen en de toon wordt onmiddellijk gezet. Het volgende ‘The Locust Preacher’ bevat een stevige punk attitude en ontpopt zich al snel tot een meedogenloos maar niet te versmaden nummer. Wat later krijg je op ‘Paper Tongues’ nog zo een rauw hardcore en punk geluid te verduren. Capra blijft boeien en dient met afsluiter ‘Samuraiah Carey’ nog eens een uiterste mokerslag uit. ‘In Transmission’ is een debuut dat voor een aangename frisse wind zorgt in… tja, heel wat verschillende genres.