Na ‘Ashes of Existence’ (2008), ‘The Vanity Syndrome’ (2013) en ‘In Cycles’ (2016) is ‘The Makeshift Conqueror’ het vierde volledige album van het Duitse viertal Burden of Life. Tien jaar geleden opereerde de band nog in het zogeheten ‘melodeath’ genre, maar schoof recenter op naar een meer progressieve hoek van (nog steeds) death metal. Het levert een mooie combinatie op van agressieve death metal (inclusief grunts), zeer technisch spel, koorwerk en melancholie. Sterker nog, als ‘meladeath’ een genre was, zou Burden of Life een vaandeldrager van dat genre kunnen zijn. Ik zou de muziek van Burden of Life kunnen omschrijven als een death metal uitvoering van Pain of Salvation.

Het levert in ieder geval een heel afwisselend geheel op. De nummers komen allemaal uit de koker van zanger/gitarist/toetsenist Christian Kötterl, maar geen enkel nummer lijkt op een andere track op het album. Een man met een veelzijdig muzikaal brein dus. De CD (helaas komt het album niet op vinyl uit) opent met het rustig opgebouwde ‘The Makeshift Conqueror Part 1’ dat halverwege omslaat naar een bombastisch stuk vol met prachtige koorzang. Het tweede nummer ‘Geistesblitz’ vat in één track samen waar Burden Of Life voor staat. Het nummer is al vrijgegeven op Spotify en is echt een luistertip voor wie deze band wil leren kennen. Bruutheid, rustige passages, grunts, cleane zang, tempowisselingen, het komt allemaal voorbij. De ‘meloldeath’ wortels komen nog even voorbij in het nummer ‘Anthem Of The Unbeloved’, dat door het erg meezingbare refrein aan een band als In Flames doet denken. Van mij had dit nummer als b-kant van een single gebruikt mogen worden. Op het album past het niet helemaal. Een beter gelukte onderbreking in het muzikale geweld is de pianoballad ‘Trust My Own Heart’ dat zich ontpopt tot een duet met zangeres Luisa Funkenstein. Met een mooie fade-out van de beukende afsluiter ‘The Makeshift Conqueror Part 2’ sluit dit geslaagde album af en is het kringetje weer rond.

De productie van Hubi Hoffman (die tevens wat toetsenpartijen inspeelde) is prima. Het artwork van Ann-Kathrin Müller is prachtig en vooral niet alledaags voor een metalband (check de binnenkant van het CD boekje). Burden Of Life levert met dit album een topper van een visitekaartje af.