Als er één eigenschap bestaat waarin de Duitse symfonische metalband Brocelian uitblinkt, dan is het wel middelmatigheid. Op dit tweede album ‘Guardians Of Brocéliande’ vinden we 37 minuten muziek verdeeld over tien nummers. Laat ik het hebben over middelmatige songwriting, middelmatige originaliteit, middelmatige vocalen en een middelmatige productie, dan heb ik het hele werk wel beschreven.

‘Wrath Of Nature’ opent het album met een soort oude Epica met ietwat gestripte bombastiek. Zangeres Susan Noto heeft een mooi warm timbre, maar mist wel de kracht van een Simone Simons. Desondanks weet ze de symfonische muziek van Brocelian aardig in te kleuren. ‘A Life For You’ is de titel van nummer twee, en dit is me echt iets te eenvoudig en te springerig, alsof ik naar een gitaarcover van Selena Gomez zit te luisteren. ’Speed Of Light’ lijkt eenzelfde lot beschoren. Bij de titelsong lijkt het weer iets interessanter te worden, maar interessant als los zelfstandig naamwoord durf ik eigenlijk nergens te gebruiken als het om deze band en dit album gaat. Daarvoor is het allemaal wat te simpel, te veilig, kort samengevat als… jawel, middelmatig. Ook de ballad ‘My Last Melody’ raakt me niet. Het enige nummer wat enigszins boven de middelmatigheid uit weet te steken is ‘Escape From Alcatraz’ wegens de iets complexere songstructuur. Verder is dit een album wat ik alleen zou meenemen als ik het toevallig tegen zou komen in zo’n koopjesbak bij een cd kraampje op een festival.