Hoewel dit slechts een tweemans project is, zijn er toch wel wat bekende namen aanwezig. Mitch Harris (Napalm Death) staat in voor de zang, gitaarpartijen en bas en onze eigenste Dirk Verbeuren (Megadeth, ex-Soilwork) voor strak drumwerk. Het album werd daarboven nog eens geproduceerd door Logan Mader (Machine Head, ex-Soulfly).

Al van de eerste tonen wordt het duidelijk dat Harris en Verbeuren er helemaal voor gaan. Strakke en snelle drumpartijen die zelfs een drumcomputer niet kan volgen, vormen een solide basis. Verder laat Mitch horen wat voor een veelvuldig muzikant hij is. Het zijn vooral zijn verschillende zangstijlen waarmee hij verrassend met uitpakt. Het meest voorkomende is een eerder hoge toon type Steve Souza stijl. Maar evengoed schakelt hij zonder aarzeling over naar grunten, grommen en krijg je bovendien nog heel wat catchy refreinen te horen zoals enkel Fear Factory dat kan. Een sterk punt is dat elk nummer duidelijk verstaanbaar is. Iedere song bevat heel wat breaks en die rustpunten zijn soms wel nodig. ‘Hallmark of Tyranny’ zit tjokvol agressie en er wordt stevig in door geramd. Om dan ineens een break in te lassen in te eindigen met strijkers. Maar ook death metal die zelfs wat tegen grindcore aanleunt, wordt niet vermeden. ‘Monotheist’ is terug zo een heerlijk stevig nummer met meerdere zangstijlen. Er zijn zelfs wat koortjes te horen. Halverwege het album, komt er een lichte omkeer met ‘Apparatus’. Je kan spreken van punk en hardcore maar dan met die typerende harde steeds maar repeterende riffs van Nailbomb. En die eenvoudige maar efficiënte Nailbomb riffs blijven nog lang aanwezig.

Het album van het jaar gaat ‘Scarcity’ niet worden, maar je hoort wel twee topmuzikanten die dat keurslijf van hun vaste bands afgegooid hebben en zich hier helemaal laten gaan. Weliswaar met een keihard maar toch entertainend resultaat.