BPMD. Wie? BPMD staat voor Bobby Blitz Ellsworth, Mike Portnoy, Mark Menghi en Phil Demmel. Stuk voor stuk metal iconen, op Menghi na dan. Die is wat minder bekend weliswaar (wellicht kent u hem als bassist van Metal Allegiance) maar was wel de initiator van deze samenwerking. Een samenwerking die heeft geleid tot ‘American Made’, een album vol covers van tijdloze Amerikaanse hits uit de jaren 70.

Hardrock- en metalbands houden ervan om andermans werk op te nemen. Er zijn best goede voorbeelden aan te dragen van groepen die op een goede manier covers van hun helden hebben uitgebracht. Soms voor de hobby, soms vanwege een writers block, soms vanwege verwachtingen. De maxisingles die Iron Maiden in de jaren tachtig uitbracht bijvoorbeeld, die waren extra leuk omdat daar bijna standaard geweldige covers op stonden. ‘Cross-Eyed Mary’, ‘King Of Twilight’,, ‘I’ve Got The Fire’, noem ze maar op. Metallica wist zelfs de in het slop geraakte carrières van Budgie en Diamond Head op te krikken door zeer geslaagde covers van deze bands op te nemen. Ook Dream Theater heeft een hele serie zeer geslaagde metal covers gemaakt en bracht zelfs (live)platen uit waarop complete albums gecovered werden (‘Master Of Puppets’, ‘Number Of The Beast’).  

Ik moet bekennen dat toen ik de naam van Mike Portnoy tussen die van de overige bandleden zag staan dacht “daar is de zoveelste release van hem”, maar de initiators van BPMD zijn dus Menghi en Demmel. Gevieren besloten de mannen de jarenlange ervaring in de metalwereld om te zetten in het opnemen van een aantal covers, en zoals al eerder vermeld is ‘American Made’ het tastbare resultaat. Goed, mijn verwachtingen van dit album waren hoog. Bij het zien van de tracklist echter maakte een lichte teleurstelling zich van mij meester. Hoewel er een aantal nummers op staat die je niet direct zou verwachten (‘Evil’ en ‘Never In My Life’ bijvoorbeeld, beide van Mountain) bevat de plaat ook een aantal covers die al zo vaak door andere rockbands zijn gedaan. ‘Beer Drinkers & Hell Raisers’ van ZZ Top is zo’n deuntje, onder andere al veel beter gedaan door Van Halen begin jaren tachtig. ‘We’re an American Band’ van Grand Funk Railroad is ook al ontelbare keren opnieuw opgenomen, vrij recent en zeker niet onverdienstelijk door The Dead Daisies.

Over Van Halen gesproken: leuk dat BPMD heeft gekozen voor ‘D.O.A’ van Van Halen II en niet voor één van de grote hits. Van Halen coveren is natuurlijk wel gevaarlijk, want hoe kom je als gitarist in de buurt van Eddie Van Halen? Dat is natuurlijk schier onmogelijk, ook als je Phil Demmel heet,maar eerlijk is eerlijk, hij komt een heel eind. De zwakste schakel van dit (gelegenheids?) viertal is echter zanger Bobby Blitz Ellsworth. We zijn gewend geraakt aan zijn stem bij Overkill natuurlijk, en daar past hij als een handschoen, maar wat hij op dit album laat horen voegt lang niet altijd bij de uitgekozen nummers. Mede daardoor vind ik de BPMD versies van ‘Toys In The Attic’ (Aerosmith) en ‘Walk Away’ (James Gang, ook al zo’n uitgekauwd liedje) niet bijzonder goed geslaagd.

De platenmaatschappij noemt dit album de zomerhit van het jaar, maar van zo’n uitspraak moet ik alleen maar nog eens extra achter mijn oren krabben. Het is best een aardige coverplaat, maar zeker niet meer dan dat. Als de bedoeling echter is geweest om de huidige generatie metalheads kennis te laten maken met grootheden als Van Halen, Ted Nugent, Lynyrd Skynyrd en de reeds voornoemde groepen dan is de release wel degelijk toe te juichen. Zolang die metalheads na beluistering maar op zoek gaan naar de originele versies op Spotify.

‘American Made’ track listing:

1. Wang Dang Sweet Poontang (Ted Nugent)
2. Toys In The Attic (Aerosmith)
3. Evil (Cactus)
4. Beer Drinkers & Hell Raisers (ZZ Top)
5. Saturday Night Special (Lynyrd Skynyrd)
6. Tattoo Vampire (Blue Öyster Cult)
7. D.O.A. (Van Halen)
8. Walk Away (The James Gang)
9. Never In My Life (Mountain)
10. We’re An American Band (Grand Funk Railroad)