Hoera! Het is even geleden sinds de Amerikaanse stoners van Bongzilla een nieuw album uitbrachten. Nadat ze in 2009 een pauze in hun activiteiten inlasten begon de band ergens in 2015 weer met touren en van tijd tot tijd ook nieuw materiaal te schrijven. Hun vorige album, ‘Amerijuanican’, stamt uit 2005, en nu is daar ‘Weedsconsin’. Deze plaat zal op 20 april het daglicht zien: de dag waarop (vooral) Amerikanen vieren hoe ontzettend leuk en inspirerend het roken van marijuana kan zijn.

Verwacht dan ook hevig door de groene nevelen geïnspireerde muziek op ‘Weedsconsin’. Dit kan verschillende kanten opgaan, maar de heren (tegenwoordig drie in plaats van vier) van Bongzilla hebben duidelijk veel ervaring met de plant en leiden de muziek in erg goede banen. Zoals we gewend zijn worden ons stevige, fuzzy stoner/doom riffs voorgeschoteld die hier en daar zijn voorzien van het gutturale, bijna krijsende gezang van Mike Makela. Veelal wordt er gebruik gemaakt van een wat kalmere opbouw of juist een lang doorgaande nasleep, waar tussenin de riffs op zoete wijze herhaald worden. Zoet? Ja, want het klinkt fijn en stroperig aan.

Juist door de wat kalmere stukken klinkt Bongzilla anders dan op vorige albums. Geen zorgen, ook deze stukken zijn redelijk zwaar en zullen niet op je favoriete radiostation te horen zijn, maar zorgen wel voor de nodige afwisseling en geven je als luisteraar soms het idee dat je ergens langs verschillend gekleurde sterren door de ruimte zweeft. Nog net geen totale jams, maar wel dat heerlijke zondagmiddag op de veranda in de lome zon gevoel. ‘Weedsconsin’ is een album dat je gerust kunt aanschaffen en zal wellicht voor de niet roker soms iets te lang doorgaan, waar het voor de wel roker waarschijnlijk niet lang genoeg kan doorgaan.