We hebben in België met Bones al een jaar of tien een heel vettig death metal bandje rondlopen. In 2010 begonnen, de demo ‘2013’ uitgebracht, in 2014 de in mijn ogen bijna legendarische EP ‘Awaiting Rebirth’ uitgespuwd, om dan het langverwachte debuutalbum NIET uit te brengen en pas zes jaar later terug te keren met wederom een EP. Blijkbaar is er in 2018 nog een repetitie opgenomen als demo, maar die heb ik nooit gehoord of gezien. Soit, het nieuwe hebbeding ‘Gate Of Night’ ligt bijna in de winkel en ik mag het beoordelen.

De catchy openingsriff van ‘Utterance Beyond Death’ maakt duidelijk dat Bones niet is afgeweken van z’n pad en dat men nog steeds vuile death metal uit de oude doos predikt. Deze gortige brij is niet van de brutaalste of snelste soort, maar wel zeer heavy, zonder naar doom/death over te hellen. Er wordt ook duidelijk gemaakt dat gitaarriffs niet superingewikkeld moeten zijn om effect te hebben, als ze het juiste gevoel maar geven. Het drumwerk lijkt ook niet overdonderend technisch, maar Viktor weet tussendoor wel lekkere patronen en roffels uit z’n stokken te toveren. De in elkaar overvloeiende dubbele gorgels en effecten op de vocalen geven dit soort death metal ook dat lekkere ‘putgevoel’. De De growl doet me wat denken aan die van Ola Lindgren van Grave. Hier en daar wordt er ook gehint naar Death. En alhoewel de overgangen een beetje voorspelbaar zijn, versterkt dat het old school gevoel alleen maar, net als het ouderwets klinkende potten-en pannengeluid van de drums in combinatie met de zeurende gitaren. Zalig! Titelnummer ‘Gate Of Night’ valt op met een ‘gesproken’ grunt, alleen ondersteund door een roffel, een cimbaal of een enkel aangeslagen snaar, waarna een heerlijk Obituariaans stuk volgt en de boel eindigt met een vadsige gitaarsolo.

De productie is met z’n tijd mee, zonder té clean te zijn, maar helder genoeg om dit niet als een jaren ’90 demo te laten klinken. Helaas voor sommigen. Het drumgeluid, dat ik eerder al aanhaalde, doet me dan weer wel denken aan repetities in beschimmelde tuinhuizen zo’n dertig jaar geleden. Op ‘Awaiting Rebirth’ leek de productie nog iets levendiger, maar ook rommeliger. Het artwork werd net als eerder getekend door gitarist/zanger Jeroen en geeft perfect weer wat je kan verwachten. Wel gek dat men bij Blood Harvest heeft gekozen voor een single sided 12” om deze twee nummers op te kletsen, maar het voordeel is dat je geen 7” single moet omdraaien na een minuut of vijf en dat de hoes beter tot z’n recht komt. Of er ook een cd-release komt, heb ik niet kunnen achterhalen. ‘Gate Of Night’ is een zeer degelijk potje osdm en hopelijk komt er nu in de nabije toekomst wel een volledig album van. Bekende, vergelijkbare bands zijn er genoeg te vinden en worden al genoeg genoemd, maar liefhebbers van dit soort gerief zullen ook wel de recente releases van bands als Coffin Rust, Fetid Zombie, Chaotian, Warp Chamber of Ripped To Shreds kunnen smaken.