Arjen Anthony Lucassen ken ik muzikaal vanaf dat de band Vengeance zo rond 1987 hun album ‘Take It Or Leave It’ uitbracht. In die tijd traden ze vooral binnen de Benelux op en de band ging als een speer. Arjen heeft zich vervolgens in verschillende projecten gestort en daar is Ayreon er één van en naar mijn mening toch ook wel de beste. Dit komt niet in de laatste plaats door de vele gezichten van de projecten en de metal- en rocksterren die hier in mee doen. Bij deze live shows bestaat de live band uit: Marcel Coenen gitaar, Johan van Stratum bas, Jeroen Goossens (dwars) fluit, Ed Warby drums, Joost van den Broek toetsen, Timo Somers gitaar (vader Jan zat met Arjen in Vengeance), Ben Mathot viool, Jurriaan Westerveld cello.

Het podium is flink volgebouwd met een soort van steigers waar de artiesten in meerdere lagen op kunnen staan. De steigers zijn dan weer versierd met schermen die beelden kunnen vertonen. Damian Wilson komt vlak voor de show nog iemand begroeten in het publiek. Er hangt een groot doek voor het podium waar nulletjes en eentjes op geprojecteerd worden en tijdens het wachten op de show klinkt er een golvende zee. De sfeer zit er al goed in bij het publiek er komt zelfs een wave voorbij. Als Mike Mills dan nog even het podium op komt met de mededeling dat we moeten genieten van de show het liefst zonder telefoon, dan is iedereen er écht klaar voor. De shows worden opgenomen, zegt hij en zullen over een paar maanden te koop zijn.

Tijdens het eerste nummer wordt er al behoorlijk een blik zangers opengetrokken. Dat gaat zo ongeveer 100 minuten door het is een komen en gaan van sterren. Na een paar nummers van deze superproductie is het wel duidelijk, Arjen Lucassen heeft met zin team niks aan het toeval overgelaten. Met zangers als: Damian Wilson (Threshold, Arena), John Jaycee Cuijpers (Praying Mantis, Battleroar), Jonas Renske (Katatonia) Tom Englund (Evergrey), Daniel Gildenlow (Pain Of Salvation) en de al eerder genoemde Michael Mills (Toehider). Maar ook de gastheer komt een paar keer langs en dan zie je inderdaad dat het op het podium staan niet zijn grootste hobby is. Het geluid is super en ondanks dat ik aan de zijkant sta kan ik toch wel af en toe de surround sound horen, dan hoor je de gitaar van virtuoos Marcel Coenen ineens achter je. Dit is raar maar wel heel gaaf. De zangeressen die meedoen mag ik natuurlijk niet vergeten, Maggie Luyten (Nightmare, The Prize) is heerlijk aanwezig met haar opzwepende gebaren en heavy stem. Brittney Slayes (Unleash The Archers), die invalt voor Floor jansen, heeft een ruige uitstraling en een geweldig bereik, Simone Simons (Epica), Liselotte Hegt (Dial) en Marjan Welman (Autumn) hebben een kleinere rol in het geheel. Waar onze eigen nachtegaal in glitterpak Anneke van Giersbergen een behoorlijke rol op het podium vervult en die is haar op het lijf geschreven. Bijvoorbeeld het duet met Jonas Renske klinkt geweldig en is een rustpuntje in de show.

En dan heb je ook nog de achtergrondzangeressen waar onder andere Marcella Bovio (Mayan) bij zit. Maar wat heeft meneer Lucassen en zijn secondant Joost van den Broek een gave productie neergezet. Met een geweldige liveband en de beste zangers en zangeressen ter wereld (waarvan ik er waarschijnlijk nog een paar niet genoemd heb) halen ze zo’n super hoog niveau dat het eng wordt. En ik begrijp de Ayreonauts die alle shows bezoeken echt wel. Het smaakt gewoon naar meer. En ook buiten het podium is het een organisatie waar je U tegen zegt, met een echte Ayreon camping waar je je 5 dagen kunt onderdompelen in alles wat te maken heeft met Ayreon en de kleine zaal als popup store, met Ayreon bier, kom je niks te kort als echte Ayreonaut, oftewel groot fan. Ik wil Arjen Lucassen bedanken voor zijn genialiteit en muzikaliteit en hoop dat ik het nog vaker mag meemaken.