Deze Zweedse metalcore/post metal band wordt in de biografie omschreven als een van de toekomstige paradepaardjes van het label. Om eerlijk te zijn lijkt dat op een verkoperspraatje dat elk label wel verspreid, maar nu een eerste luisterbeurt stond ik wel eventjes perplex van wat deze gasten ervan gemaakt hadden. Heel wat metalfans krijgen al last van het maagzuur als ze alleen al de term metalcore horen. Toch is Awake The Dreamer erin geslaagd om er een heel eigen en zelfs originele draai aan te geven. Zijn het de stukken post hardcore, de veelvuldig aanwezige koortjes, de razende brulpartijen? Ik zou het niet direct kunnen zeggen. Wel dat ze heel straf klinken. Na de intro openen ze met ‘Atmosphere’ waar Ryo Kinoshita van Crystal Lake komt meedoen. Brutaal geschreeuw en gebrul op pompende drums met wat electro ertussen. Door het hoge post metal gehalte word je hier niet direct vrolijk van, maar klinken doet het toch. ‘Far Away’ en de eerder als singel ‘Believe’ zullen de luisteraar al snel overtuigen door middel van screams met ontzettende goede refreinen en af en toe een koortje dat het nog extra catchy maakt. ‘Blood Red Fists’ schiet met zijn dubbele basdrum hard vooruit. In de refreinen hoor je zelfs wat voetbal anthem achtige punk, dat wordt meebrullen op elke liveshow. Op ‘Vigilant’ hoor je nog Robert Ljung van Adept langskomen. Verder wordt de zang gretig afgewisseld met rasechte grunt, en dat wordt nog eens versterkt met de koorzang in de refreinen welke op dit album heel fris klinken. Kortom: dit is wel een heel vet debuutalbum.