‘Death, Where Is Your Sting’ is het vijfde studio album van de Zweedse doomband Avatarium. De band werd in 2013 in het leven geroepen door Candlemass-, Abstrakt Algebra- en Krux mastermind Leif Edling en droeg in de beginperiode ook echt zijn signatuur. Ik heb het debuutalbum van Avatarium ook altijd gezien als een versie van Krux, maar dan met vrouwelijke zang.

Naarmate de jaren vorderden, is de invloed van Edling echter afgenomen (hij maakt ook al een tijdje geen deel meer uit van de line up) en is Avatarium (lees: gitarist Marcus Jidell en zangeres Jennie-Ann Smith) op zoek gegaan naar een eigen identiteit. Op het vorige album ‘The Fire I Long For’ uit 2019 was die ingeslagen weg al goed te horen, die op ‘Death, Where Is Your Sting’ verder wordt doorgevoerd. Het album opent met ‘A Love Like Ours’ en ‘Stockholm’ relatief rustig. Mede door de inzet van een cello in het eerste nummer krijg ik er zelf een beetje een gevoel bij dat een band als My Dying Bride ook teweeg kan brengen. Minder zwaar en ruig, maar toch triest en mooi.

Van het titelnummer ‘Death, Where Is Your Sting’ werd al een videoclip gemaakt. Dit nummer is wat vlotter, de  gitaren zijn wat ruiger en staan vooraan in de mix. Het drumwerk van nieuwe trommelaar Andreas ‘Habo’ Johansson, in Zweden een veelgevraagde sessiedrummer, klinkt erg indrukwekkend.  ‘Psalm For The Living’ is een mierzoete ballad met een prachtige tekst. Ik kreeg er een beetje een kerstgevoel bij. De gitaarsolo in het midden van het nummer is mooi van opbouw. ‘God Is Silent’ en ‘Nocturne’ zijn de heavieste nummers van het album die qua sound nog het meest doen denken aan de eerste twee albums van de band. Ze staan in mooi contrast met het meer rustige werk op deze plaat dat toch, mede door de kraakheldere productie van Jidell zelf, een geheel vormt.

Afsluiter ‘Transcedent’ is een instrumentaal nummer dat mooi is opgebouwd en opent en eindigt met akoestisch gitaarwerk van Jidell. Het is een instrumental zoals ze in de jaren tachtig veelvuldig werden gemaakt door bands als Iron Maiden en de Michael Schenker Group: doordacht, afwisselend en mooi van opbouw. Ook over het arrangement is goed nagedacht; de belangrijkste riff komt niet uit een gitaar, maar uit een viool.

Hoewel ‘Death, Where Is Your Sting’ wel een aantal luisterbeurten nodig heeft om goed in te dalen, vind ik dit album beter geslaagd dan zijn voorganger. Avatarium (thans gecompleteerd door bassist Mats Rydström en toetsenist Daniel Karlsson) heeft zich los weten te wrikken van de geest van Leif Edling en heeft met het echtpaar Jidell – Smith twee kapiteins aan boord die definitief hun eigen stijl gevonden lijken te hebben. Dat gegeven is op zich al bonuspunten waard want wat was makkelijker geweest om te blijven voortborduren op het succes van Candlemass?