At The Gates stond al sinds hun ontstaan in 1992 aan de wieg van de melodieuze death metal, ook wel bekend als het Gothenburg sound. Met een aantal klassiekers op hun conto, hoeven ze zich voor niemand meer te bewijzen. Op hun zevende album ‘The Nightmare Of Being’ is de band volop aan het experimenteren gegaan. Natuurlijk is er nog steeds dat klassieke At The Gates geluid waarvan de melodieuze gitaren en Tomas Lindberg zijn agressieve, licht hese zangstijl. Het album staat bol van dubbele lagen en er is heel wat extra’s te horen.

Opener ‘Spectre Of Extinction’ begint dan wel met licht gitaargetokkel, het groeit uit tot een rasechte stamper en wordt gevolgd door ‘The Paradox’ dat nog steeds even stevig klinkt. Toch komt er hier al wat milde koorzang aan te pas. Titelnummer ‘The Nightmare Of Being’ bevat gedeelten van een onheilspellende praatstem die wordt afgewisseld met keiharde uitvallen. Al het sterke en typische van wat At The Gates gepresteerd heeft in hun carrière, kreeg je tot hier te horen. Op het vierde nummer ‘Garden of Cyrus’ ontdek je een andere kant van de band. Het begint met een lang instrumentaal stuk waar het gitaarwerk zweeft tussen rock en metal met progressieve toetsen. Na een eerste gitaarsolo hoor je zowaar een saxofoon. Pas dan start een mystieke vertellende stem afgewisseld met hardere kreten. Hier betreedt ATG nieuwe paden maar het resultaat ervan is prachtig. Het volgende ‘Touched By The White Hands Of Death’ begint erg cinegrafisch en groeit uit tot een stevig nummer met heel wat afwisseling en straf gitaarwerk. Zo gaat de band verder met een combinatie van hun eigen geluid met heel wat vernieuwende zaken. Het langere ‘The Fall Of Time’ gaat zelfs eventjes de jazz en progressieve richting uit. Als afsluiter ‘Eternal Winter Of Reason’ gepasseerd is, besef je pas naar wat voor een uitzonderlijk straf album je geluisterd hebt. Ongelofelijk dat de band er na al die jaren nog in geslaagd is zichzelf zo te vernieuwen. Na elke luisterbeurt ontdek je nieuwe zaken. Deze mag je nu al beschouwen als een van de betere death metalplaten van het jaar.