Van Asagraum hebben we het laatste nog niet gehoord of gezien. Het eerste wel: dat was in de vorm van ‘Potestas Magicum Diaboli’, het debuut uit 2017 dat ik destijds nog waardeerde met een mooie 83/100. Toenmalige drummer Trish is helaas niet meer van de partij, maar zangeres en gitarist Obscura vond in Amber de Buijzer, ex-drummer bij de Sisters Of Suffocation een waardig alternatief. ‘Dawn Of Infinite Fire’ is de naam van hun nieuwe worp en blijkt geen katje om zonder handschoenen te pakken te zijn.

Met een vliegende start opent Asagraum de poorten naar de hel op deze ‘Dawn Of Infinite Fire’. Een verschroeiende wervelwind van gitaren en drums openen ‘They Crawl From The Broken Circle’ en wanneer eerst de basgitaar (heel het album duidelijk aanwezig!) en daarna de vocalen invallen, worden we regelrecht het vagevuur ingezogen. ‘Abomination’s Altar’ was eind juni de eerste single op de digitale platforms en wijkt lichtjes af van de rest van het album. Mijn instant favoriete nummer trouwens. De punk attitude is prominenter aanwezig dan tijdens de andere songs, alhoewel ik, weliswaar in veel mindere mate, dezelfde sfeer ook kan ontwaren in het titelnummer en in de headbanger ‘Hate Of Satan’s Hammer’. Op het debuut werd al geëxperimenteerd met een Nederlands nummer en nu worden zelfs twee nummers in het Nederlands gekeeld. De vocalen van Obscura blijken na twee albums reeds een waar handelsmerk. De haat in haar krijs is onmiskenbaar en het Nederlands gaat haar ook zeer goed af. Het eerste is ‘Dochters Van De Zwarte Vlam’ en is een ijskoude black metal pegel in deze allesverzengende hitte en het slotnummer ‘Waar Ik Ben Komt De Dood’ is dan weer een meer op sfeer gerichte song met gesproken vocalen en zwevende leads. En al blijft het hele album een hittegolf van rakkehard pekzwart metaal, toch is er geen gebrek aan diversiteit en blijft er genoeg ruimte over voor melodieuze partijen, mooie baslijnen, sfeervolle tussenstukken en een occasionele, maar schitterende gitaarsolo.

De productie was, net als het eerste album, in handen van Tore Stjerna van de Necromorbus Studio en dan weet je dat het goed zit. Met adelbrieven van hier tot in Tokyo, van Watain tot Behexen en van Funeral Mist tot Valkyrja kent hij het klappen van de zwarte zweep. Het artwork is een heuse verbetering ten opzichte van het debuut en werd gemaakt door Bahrull Marta, een Indonesische artieste die dit jaar het artwork voor ‘Gods Without Name’ van Aoratos nog ontworpen heeft. ‘Dawn Of Infinite Fire’ is over de hele lijn een stap omhoog voor Asagraum en ik heb het gevoel dat men nu pas echt in z’n comfortzone zit. Een aanrader voor al wie black metal genegen is.