Arch Enemy, Behemoth, Carcass, Unto Others in Mainstage – ‘s Hertogenbosch – 22 oktober 2022
“Alissa heeft die aanvankelijke scepsis op een erg overtuigende manier gelogenstraft en mede dankzij haar uitstekende vocale prestatie en stage presence is Arch Enemy uitgegroeid tot één van de beste live-acts in het genre.”
Onder de noemer “The European Siege” toeren de vier bands Arch Enemy, Behemoth, Carcass en Unto Others langs de diverse Europese podia en op zaterdag 22 oktober was de Mainstage in ’s Hertogenbosch aan de beurt. Natuurlijk heb ik begrip voor het feit dat de bands de handen ineen slaan en proberen de fans echt waar voor hun geld te geven, maar logistiek leidt dit soms wel tot de nodige uitdagingen, Omdat er terecht terdege rekening gehouden dient te worden met de tijden van het openbaar vervoer, moet je bij dit soort packages al behoorlijk vroeg bij de zaal aanwezig zijn. Dat is voor een groot aantal mensen echt wel een uitdaging en dus is het wellicht toch handiger om slechts twee of hooguit drie bands in de package op te nemen, waardoor dit probleem voorkomen kan worden. Tevens geeft dit de hoofdact(s) de gelegenheid om wat langer te spelen en dat zijn toch de bands waar de meeste mensen voor komen, zo ook op deze avond in de Mainstage.
9 november I Tekst: Sjak Roks | fotografie: Hans Lievaart
De Mainstage is een relatief nieuwe concertzaal die in één van de Brabanthallen gevestigd is en die nu na de Corona-pandemie eigenlijk pas goed benut kan gaan worden. De zaal lijkt erg veel op de AFAS in Amsterdam en af en toe had ik zelfs het idee dat ik in me in de AFAS bevond. Er kunnen zo’n zesduizend mensen in, maar dit “European Siege” package bleek niet in staat om de Mainstage volledig uit te verkopen. Met een ruime vierduizend mensen was het ver op is mijn persoonlijke inschatting, maar die hebben dan ook volop kunnen genieten van wat er op deze avond muzikaal geboden werd.
Het Amerikaanse gezelschap Unto Others had de eer om de avond af te trappen en moest dat helaas doen voor slechts een paar honderd mensen. Vorig jaar heeft men het album ‘Strength’ afgeleverd, dat op behoorlijk goede kritieken kon rekenen van de internationale pers. Dat zorgde er natuurlijk voor dat de verwachtingen hooggespannen waren en helaas werden die wat mij betreft absoluut niet waargemaakt. Zanger Gabriel Franco was erg statisch en leek wel vastgeplakt aan zijn plek achter de microfoon. Ook zijn ietwat monotone stemgeluid kon me absoluut niet bekoren en zorgde ervoor dat het in potentie redelijk sterke song materiaal niet echt goed uit de verf kwam, waardoor de verveling zich al snel meester van mij maakte. Gelukkig duurde het optreden maar een half uurtje en werd de band na de uitstervende klanken van afsluiter ‘When Will God’s Work Be Done’ op een matig applaus van een stel enthousiastelingen getrakteerd.
Gelukkig liet Carcass daarna wel zien hoe het moest en eigenlijk stellen deze Britse grindcore-dinosaurussen nooit teleur. Het scheelde ook al wel dat de zaal inmiddels behoorlijk volgelopen was, waardoor de interactie tussen band en publiek een stuk beter tot zijn recht kwam. De band speelde een mix van nieuwe nummers en oude klassiekers en dat zorgde voor een bijzonder smaakvol optreden. Met de akoestiek van de Mainstage zit het wel goed, waardoor nummers zoals ‘Incarnated Solvent Abuse’, ‘Under The Scalpel Blade’, ‘Buried Dreams’ en ‘Heartwork’ behoorlijk indrukwekkend klonken. Het duurde dan ook niet lang voordat de eerste moshpit van de dag zich aandiende tot groot tevredenheid van de band. De kleine technische problemen waar de band gedurende hun optreden mee te maken haddem werden dan ook snel vergeten en Carcass mocht dan ook verdiend op een prima respons van de aanwezigen rekenen.
Tsja, en dan Behemoth…de band heeft in de loop der jaren een prima (live-)reputatie opgebouwd, maar op de een of andere manier weet hun muziek me gewoon niet te raken. Gelukkig waren er op deze avond velen die wel raad wisten met het materiaal van onze Poolse vrienden getuige de vele uitbundige reacties vanuit de zaal. Van hun nieuwe plaat ‘Opvs Contra Natvram’ werden vier nummers gespeeld, maar ook de oudere nummers werden zeker niet vergeten. Het show-element neemt een belangrijke rol in bij de Behemoth-shows en soms leidt dat wat af van de muziek, maar het is gewoon een onmisbaar element en de vlammenwerpers werden dan ook regelmatig flink aan het werk gezet. Onder leiding van frontman Nergal werd het publiek overrompeld door de energie en kracht van Behemoth’s performance, waardoor de band de aanwezigen binnen no-time voor zich gewonnen had. Zoals eerder aangegeven werd ik zelf niet zo “gegrepen” door het gebeuren, maar dat Behemoth grote stappen heeft gezet kan ik zeker niet ontkennen.
Ook de terechte headliner Arch Enemy heeft de afgelopen jaren enorme stappen gezet, want wie had kunnen voorspellen dat de band na het opstappen van zangeres Angela Gossow zo’n grote toekomst zou hebben. Haar vervanger Alissa White-Gluz werd in eerste instantie met argusogen bekeken en zeker niet als gelijkwaardig ten opzichte van Angela beschouwd. Alissa heeft die aanvankelijke scepsis op een erg overtuigende manier gelogenstraft en mede dankzij haar uitstekende vocale prestatie en stage presence is Arch Enemy uitgegroeid tot één van de beste live-acts in het genre. De band heeft zich de afgelopen jaren drie slagen in de rondte getoerd en dat betaalt zich uit, ook in Den Bosch. Ondanks het feit dat men een echte geoliede machine is op het podium, blijft de spontaniteit gewaarborgd en komt de band enorm sympathiek over. Ook op deze avond werd alles muzikaal weer retestrak neergezet en waren de gitaarpartijen van Michael Amott en Jeff Loomis om je vingers bij af te likken. Queen beast Alissa zorgde met haar fraaie verschijning en indrukwekkende gruntpartijen voor de spreekwoordelijke kers op de taart. Nieuwe nummers als ‘Deceiver, Deceiver’ en ‘House Of Mirrors‘ werden moeiteloos afgewisseld met oudere krakers zoals ‘War Eternal’, ‘Ravenous’ en ‘Nemesis’ en dat zorgde voor een heerlijke moshpit gedurende grote gedeeltes van de show. Natuurlijk had ik graag nog een aantal van mijn persoonlijke favorieten zoals ‘The Watcher’ en ‘The Race’ gehoord, maar met deze beperkte speeltijd was men begrijpelijkerwijs gedwongen om keuzes te maken. Desalniettemin bewees Arch Enemy eens te meer dat ze een uitstekende live-act zijn en sloot men deze mooie metal avond op een fantastische manier af.
Setlist Arch Enemy:
- Deceiver, Deceiver
- War Eternal
- Ravenous
- In The Eye Of The Storm
- House Of Mirrors
- My Apocalypse
- Dead Bury Their Dead
- The Eagle Flies Alone
- Under Black Flags We March
- Sunset Over The Empire
- Snow Bound
- Nemesis
- Fields Of Desolation (Outro)
Social media