Mijn enige muzikale bijdrage aan de wereld ooit was het nummer ‘Barbarian’, dat ook maar eenmalig ter gehore is gebracht op een middelbare schoolavond; dit was nog voor Electric Wizard’s ‘Dopethrone’, dus niemand kan mij betichten van plagiaat. Je kunt je wellicht voorstellen dat een openingstrack die ‘Berserker’ heet mij dan ook erg aanspreekt. Aangezien dat de openingstrack is van het derde album van Acid Mammoth, ‘Caravan’, en er enige vergelijking is met Electric Wizard, zijn we al goed van start.

De vergelijking met voornoemde band zit hem in het stoner-doom gedoe. Acid Mammoth maakt gebruik van hele vette gitaarstrofe’s en dikke riffs. Dat hoef ik bijna niet te zeggen als het om dit genre gaat, maar ik wilde het toch even gedaan hebben. Het is dan ook blasé om deze band enkel als doom neer te zetten, daar de herhalende gedeeltes duidelijk ook het stoner genre aanraken. Voeg hier de heldere en aangename vocalen, plus de fantastische, bijna heavy metal gitaarsolo’s aan toe, en je hebt in de gaten wat Acid Mammoth ons op ‘Caravan’ geeft.

De Grieken hoeven niet echt meer hun best te doen om indruk te maken. Naast een geweldige mythologie, gerenomeerde filosofen en moussaka brengt dit land ons ook bands als Necromantia, Scepticflesh en Suicidal Angels. Dit weerhoudt de heren Babalis Jr. en Sr. en consorten er echter niet van om een indrukwekkend en relaxt doom album in elkaar te zetten, tijdens corona-tijd, wat natuurlijk een behoorlijke frustratie met zich meebrengt. En dat hebben deze mannen mooi om weten te zetten naar een positief geluid.