Onze vaderlandse trots Mendel heeft zijn gitaarpositie in Aborted verlaten. De band komt nu met de nieuwe EP ‘La Grande Mascarade’ als eerste zielenvrucht zonder zijn invloed en de hamvraag is natuurlijk; is de plaat nog wel van hetzelfde niveau, of moeten we helaas vaststellen dat met Mendel het leeuwendeel van de ballen uit Aborted is vertrokken? 

Laat ik gelijk duidelijk zijn; de ‘grote cohones’ is de band niet kwijtgeraakt. Frontman Sven de Caluwe en drummer Ken Bedene zorgen gelukkig nog voor genoeg intensiteit dat de essentie van Aborted op de EP zeker intact is gebleven. Wel zijn de nummers van een ander kaliber, en lijkt men veel meer het “brutal” op te zoeken; in verhouding tot ‘Retrogore’ en ‘Terrorvision’ klinken de twee nieuwe songs op de EP nog harder en nog intenser. De derde is afkomstig van de ‘Terrorvision’ periode, maar past in het heftigheidsperspectief keurig in het rijtje. 

En toch missen de riffs wat tact. Het leadwerk heeft in mijn oren minder geleden onder Mendel’s vertrek dan de slaggitaren, waar nu veel vaker het “blazen en beuken” wordt opgezocht in plaats van de retetechnische maar doordachte en soms zelfs melodische riffs. En misschien lul ik wel uit m’n nek, hoor. Misschien was de invloed van Mendel helemaal niet zo groot als ik hem nu schets en was zijn stempel op Aborted kleiner dan ik denk. Feit blijft dat de tracks op de nieuwe EP net niet de impact op me hebben gehad als de afgelopen drie platen van de band.