In de huidige onzekere tijden is het prettig als er een aantal zaken is die altijd voor wat vaste grond onder de voeten zorgen, dingen die je even laten denken dat de wereld eigenlijk normaal is en dat er geen oorlogen, armode, honger, extreem rechts, klimaatactivisten of wappies zijn. Een van die dingen is een patatje flip (zal ik verder niet over uitweiden) en een ander ding is een (nieuw) album van Marduk. Marduk is wat men noemt een legende in het black metal genre, al heb ik persoonlijk wat moeite met dat soort grote woorden. Als men er mee bedoelt dat zij het genre mede vorm en identiteit hebben gegeven, dan klopt dat wel helemaal. Constant van kwaliteit, af en toe een beetje onzeker op de benen qua songs, maar altijd agressie, duisternis en snelheid in overvloed. Ook op het nieuwe album ‘Memento Mori’ zijn die elementen in overvloed aanwezig. Wat dit album echter weer in de top van hun oeuvre brengt, is de diversiteit in de songs en de verrassende elementen die ze hebben toegevoegd.

Een raar soort laag klinkende tuba in ‘Blood Of The Funeral’, de gesproken tekst aan het begin van ‘Shovel Beats Sceptre, het geeft de songs en de band een nieuw soort elan. Het gif zit er nog steeds, het wordt alleen meer gedoseerd toegediend in plaats van de luisteraar onder te dompelen en direct te verdrinken. Bij een lager tempo, zoals in het laatst genoemde nummer, wordt je ook meegezogen in een duistere sfeer die je met een onbehaaglijk gevoel achterlaat. Snelheidsduiveltje ‘Charlatan’ en het navolgende ‘Coffin Carol’ laten je weer happen naar adem zoals voorheen en ‘Marching Bones laat die kenmerkende riffs van Morgan Hakansson weer gloreren.

Duidelijk is dat Marduk na al die jaren nog steeds niets aan intensiteit en kracht heeft ingeboet en zich zelfs nog steeds relevant weet te houden in een genre dat van de kopieën aan elkaar hangt. Een sound die dus deels herkenbaar is (wat dus zorgt voor dat normale gevoel) en deels een aantal nieuwe dingen die je als puntjes op de i kunt beschouwen. Laat je maar verrassen door ‘Memento Mori’