Hoi Jimmy, hoe is het in het Entrails kamp?
Hoi, het gaat best lekker eigenlijk, we zijn nog een beetje aan het bijkomen van het Scandinavia Death Fest, maar de volgende lokale show staat al weer gepland voor december. Verder zijn we momenteel natuurlijk druk bezig met het album te promoten en met die show proberen we ook wat meer Zweedse fans voor ons te winnen.

Proficiat met de release van jullie zesde studio album ‘Rise of the Reaper’ dat een maand geleden uitkwam. Persoonlijk vind ik het één van jullie sterkste releases. Hoe wordt het album elders ontvangen?
Dankjewel man, altijd fijn om positieve feedback te krijgen. We zijn zelf ook zeer tevreden over het nieuwe album. Ik denk dat we op de goede weg zijn in het genre en in de stijl die we graag spelen. Vooraf hadden we ons al doel gesteld de oude passie van de vroeger terug te brengen en qua stijl meer richting de eerste twee albums terug te gaan. De reacties hierop zijn dit keer eigenlijk heel uiteenlopend. Sommigen zeggen dat het ons beste album is, maar er zijn ook recensenten die zeggen dat het ons slechtste materiaal is. Maar wat doe je er aan? We kunnen onmogelijk iedereen tevreden stellen. Ik wil hier ook geen recensenten gaan bekritiseren, maar sommigen van hen zouden even vijf minuten hun huiswerk moeten doen voordat ze beginnen te schrijven, om een heleboel onzin te vermijden. En als ze er niks aan vinden zouden ze er beter ook geen tijd aan moeten besteden om er iets over te schrijven, maar dat is slechts mijn mening.

Op de eerste vier albums tussen 2010 en 2015 had Entrails een relatief stabiele line-up met slechts een enkele wisseling van de wacht. Drummer Fredrik Widigs (Marduk, nu Nordjevel) werd destijds vervangen door Adde Mitroulis (Birdflesh, General Surgery) en jullie huidige bassist en zanger Penki Samuelsson die oorspronkelijke gitarist Matthias Nilsson op gitaar verving. Op het vorige album ‘World Inferno’ uit 2017 werd vervolgens de hele ritmesectie vervangen en op de nieuwe plaat horen we wederom twee nieuwe bandleden terug. Arvid Borg is jullie nieuwe drummer en Markus Svensson de nieuwe gitarist.
Ja dat klopt, mensen komen en mensen gaan helaas. Vervelend dat dat gebeurd, maar we hopen dat we nu de juist line-up hebben gevonden na het vertrek van Adde en Jocke Svensson. De nieuwe bandleden hebben we via internet leren kennen. In onze thuisstad liepen helaas geen geschikte muzikanten rond die over de juiste vaardigheden en de juiste instelling beschikken om in een band als Entrails te spelen. Nadat we enkele try-outs met Arvid en Markus hadden gedaan kregen we er een goed gevoel bij. We hebben meteen ook duidelijke afspraken met ze gemaakt en aangegeven wat we van hen verwachten als het gaat om live shows en het vele reizen wat daarbij komt kijken. Ze namen alles zeer positief op, dus ik ben blij dat we weer een volledige band zijn. Bovendien zijn beide fantastische muzikanten. De songs werden zeer snel geleerd en meestal hebben drummers er een handje van om hun eigen ding te spelen, maar Arvid deed echt zijn best om de nummers precies zo te spelen als zijn voorgangers op de albums deden. En met Markus op gitaar kunnen de fans er zeker van zijn dat alles klinkt als vanouds.

Het viel me ook op dat gitarist Penki Samuelsson na het vertrek van bassist / zanger Tommy Carlsson overgestapt is naar bas en zang. Vanwaar deze beslissing?
Toen Freddy Ortscheid (drums) en Marcus Brorsson (gitaar) de band verlieten hadden Penki en ik het er over of we het album met of zonder nieuwe bandleden zouden gaan opnemen. Uiteindelijk besloten we nieuwe leden te gaan zoeken en om de zoektocht naar nieuwe leden makkelijker te maken besloot Penki om de bas en zang op te pakken, aangezien het doorgaans makkelijker is een gitarist dan een bassist te vinden. Penki is een getalenteerd muzikant, dus dit was voor hem geen enkel probleem.

Alhoewel Arvid Borg nu jullie nieuwe drummer is, is hij niet te horen op ‘Rise of the Reaper’. De drumpartijen werden opgenomen met de Noor Brynjar Helgetun (Just Before Dawn, Gods Forsaken). Was dit voor hem slechts een sessie-job?
Ja, terwijl we aan het zoeken waren naar nieuwe leden, contacteerde we Brynjar voor sessie werk, aangezien we eigenlijk niet verwachtten dat we met reacties overspoeld zouden worden nadat we op het internet een zoekactie begonnen naar muzikanten. Terwijl we met Brynjar aan het opnemen waren contacteerde Arvid ons en tegen de tijd dat we klaar waren met try-outs en dergelijke was Brynjar al klaar met de opnames. Arvid leerde de nummers echter zeer snel voor de aanstaande live shows. Hadden we hem een paar maanden eerder in de band gehad, dan had hij zeker op het album te horen geweest. Op het volgende album zal hij zeker zijn bijdrage kunnen leveren.

Je zei het al eerder, een aantal weken geleden speelden jullie op Scandinavia Deathfest in Stockholm, waar jullie ook voor het eerst nieuw materiaal speelden in de nieuwe line-up. Hoe ging het en hoe was de reactie op de nieuwe nummers?
Gelukkig werden we niet uitgejouwd, dus ik ga er maar van uit dat men het tof vond haha. Altijd lastig om nieuwe nummers voor het eerst te spelen. ‘Crawl In Your Guts’ was vooraf al enige tijd uit als single, maar ‘For Hell’ was voor de meesten compleet nieuw. Het publiek ging er echter flink op los en leek zich tijdens onze set aardig te vermaken. De show verliep verder vlekkeloos en de reacties na de show waren ook zeer positief. Een paar gasten van de grotere bands vonden ons zelfs één van de beste bands van de dag.

Had je een bepaalde richting in gedachte toen je met schrijven voor ‘Rise of the Reaper’ begon? Wat wilde je beter of anders doen dan op de vorige plaat ‘World Inferno’?
Het enige wat ik eigenlijk wilde was de tijd terugdraaien en weer zo spelen zoals in de begindagen van Entrails. En door er zo veel oud materiaal bij te halen voor dit album voelt het ook goed om de 10 jaar wederopstanding van Entrails perfect op één album samen te vatten. Veel materiaal wat we gebruikt hebben ontstond nog voor Entrails, uit de tijd dat ik min of meer alleen thrash metal speelde. Daardoor was het qua stijl al een beetje anders dan op ‘World Inferno’, waarop bijna alleen maar nieuwe composities staan. En om eerlijk te zijn was ik nooit echt tevreden met ‘World Inferno’. Het voelde gewoon niet hetzelfde als met eerdere albums, wat waarschijnlijk te wijten was aan het feit dat de nummers op ‘World Inferno’ allemaal echt nieuw waren.

Wanneer jullie nieuw materiaal schrijven, gebeurd dat dan in teamverband of ben jij de degene die de nummers schrijft? En oefenen jullie samen voordat jullie de studio in gaan of worden ideeën gelijk opgenomen in de studio?
De meeste songs komen uit mijn hand, al heeft Penki ook bijgedragen aan dit album. Doorgaans schrijf ik de meeste nummers. Wat songteksten aangaat is het een heel ander ding, ik heb het geprobeerd, maar dat is niet echt iets voor mij. Normaalgesproken maak ik demo’s van het materiaal dat ik in de jaren negentig op vele cassettes  heb opgenomen. De vele ideeën die ik toen had, verwerk ik nu tot complete demo nummers. Daarna gaan we pas de studio in. Ik neem de demo’s dus van tevoren zelf op met een eenvoudige drumcomputer, maak er hele nummers van, waarna ik ze aan de rest van de bandleden presenteer en feedback van iedereen verwerk. Vervolgens studeren we de nummers thuis individueel in en wanneer er tijd is oefenen we samen nog in de oefenruimte, maar zodra we klaar zijn drukken we op de opnameknop.

Penki Samuelsson heeft natuurlijk ook nog zijn eigen band Gravestone en ik moet zeggen dat Entrails meer dan ooit als Gravestone klinkt. Ik hoor meer punk riffs en d-beat death metal. Hoe groot was zijn invloed en bijdrage in het schrijfproces?
Behalve het ene nummer dat Penki voor dit album schreef, heeft hij niks aan het songmateriaal bijgedragen, behalve de teksten dan. Natuurlijk heeft hij wel hier en daar wat feedback gegeven op mijn demo’s, maar daarna was hij tevreden met de nummers en schreef de teksten. Geen idee of we door elkaar beïnvloed zijn of dat Penki’s ervaring bij Gravestone doorsijpelt in de muziek van Entrails.

Jullie namen ‘Rise of the Reaper’ op in jouw eigen Bloodshed Studios. Wat kun je vertellen over het opnameproces? Was het een makkelijke klus?
Het is eigenlijk altijd makkelijk. Zeker wanneer je een eigen studio hebt waar je kunt opnemen wanneer en zo lang als je wilt. Het proces ging zoals we dat altijd hebben gedaan. Eerst de drums, die dit keer vanuit Brynjar kwam. Daarna de gitaren, bas, zang en alle solo’s erover heen alvorens we het geheel kunnen laten mixen. Vervolgens nog een klein beetje bewerken hier en daar voordat we het materiaal naar Dan Swanö sturen.

Dan Swanö was inderdaad wederom verantwoordelijk voor de mix en mastering van het album. Volgens mij is hij de perfecte producent voor de muziek van Entrails. Hebben jullie ooit wel eens overwogen om een andere producer jullie werk te laten afmixen? Of kan je het je voorstellen dat je dat ooit in de toekomst zal doen?
Al zouden we ooit met een andere producer dan Dan in zee gaan, dan zouden we de mix zelf doen. Gedurende de tien jaar dat ik met Entrails albums uitbreng, heb ik een hoop geleerd en ook al is Dan verantwoordelijk voor de mix, hij werkt geheel volgens onze instructies. Hij beslist niet hoe wij te klinken hebben, maar hij heeft simpelweg de betere apparatuur om onze wensen waar te maken. Misschien dat we ooit wel met een andere producer gaan werken, maar we gaan zeker niet naar een andere studio om op te nemen. Mijn studio is perfect voor de muziek die wij maken.

In het verleden heb je ook al voor andere bands opgenomen, zoals Birdflesh en General Surgery. Is dit iets wat je vaker zou willen doen?
Ja absoluut. Ik heb met nog een aantal bands opgenomen en ook wat mixen afgeleverd, en dat is echt leuk om te doen. Wanneer een band goed voorbereid is en weet te vlammen bij de opnames en ik ze naderhand een toffe mix kan geven, dan ben ik blij. En de band hopelijk ook hehe.

‘Rise of the Reaper’ is reeds jullie vierde album dat via Metal Blade Records uitgebracht word. Zoals bekend is Metal Blade één van de grootste platenlabels ter wereld op het gebied van metal. Wat zijn de voor- en nadelen als underground old school death metal band bij zo’n groot label?
Hm, zo heb ik er eigenlijk nog nooit naar gekeken, maar als er iets op of aan te merken zou moeten zijn dan is het wel dat ze heel gestructureerd werken en dat er veel meer werk bij komt kijken in plaats van dat je lekker relaxed achteruit kan gaan zitten en af kan gaan zitten wachten tot er iets gebeurd. Ze zijn heel erg goed in het promoten van ons nieuwe album en alles wat daarbij komt kijken. Sinds de eerste release van ‘Raging Death’ in 2013 hebben ze ons echt op weg geholpen. Natuurlijk missen we de underground spirit ook wel eens waar alles toch wel een beetje relaxter aan toe gaat. We kijken wel wat we in de toekomst gaan doen.

Het artwork voor ‘Rise of the Reaper’ lijkt gelinkt te zijn aan het artwork van jullie tweede album ‘The Tomb Awaits’. Beide albumcovers laten de ruïnes van een kerk op de achtergrond zien. Ik neem aan dat dit met opzet gedaan is, wat was de gedachte achter het nieuwe artwork?
Ja dat klopt, dat was ook het hele idee. We wilden met dit album terug naar die periode met muziek die klinkt alsof ze geschreven is in de vroege jaren negentig, alsof het een soort ‘Tomb Awaits 2.0’ zou zijn. Alsof de album hoes op dezelfde plaats was gemaakt, maar dan vanuit een ander perspectief en een andere tijd.

Toch is het artwork dit keer door een andere artiest gemaakt… de laatste vier albums hadden artwork van Daniel ‘Devilish’ Johnsson, maar voor ‘Rise of the Reaper’ schakelden jullie de Duitse artiest Marc Niederhagemann in. Waarom zijn jullie voor het nieuwe album uitgeweken naar een andere artiest en is het niet een beetje vreemd dat deze een deel van het artwork van zijn voorganger overneemt?
Daniel liet mij destijds weten dat ‘World Inferno’ zijn laatste albumhoes voor ons zou zijn. Hij wilde zich meer gaan focussen op zijn andere projecten. Dus we moesten wel. Marc had in het verleden ook al een aantal shirt designs voor ons gemaakt dus ik vroeg hem of hij wat voor ons kon betekenen. Gelukkig was hij daarvoor in. Op verzoek van ons heeft hij de ruïne terug laten komen in het design van de nieuwe albumhoes.

Entrails speelt niet heel vaak live shows, slechts enkele shows per jaar lijkt het wel. Kunnen we voor het nieuwe album meer live touring verwachten?
Ja dat is echt jammer, maar ook niet zoals we zouden willen. We zouden veel meer live willen spelen, en overal ter wereld. Maar op de één of andere manier gaat er een gerucht de ronde dat we geen live shows doen en dat we gulzig zouden zijn. Met zo veel personele wisselingen in de band en persoonlijke problemen zouden we het niet waard zijn om geboekt te worden, en de lijst met onzinnige dingen die er over ons door promotors gezegd worden is nog veel langer. Maar niets daarvan is waar, natuurlijk. We willen niets liever dan spelen. En we zijn zeker niet hebberig. Wanneer we geboekt worden zullen we er alles aan doen om te leveren waarvoor we betaald worden. Maar onze nieuwe boeker krijgt dit iedere keer weer te horen wanneer hij een paar shows voor ons probeert te boeken. Ik hoop echt dat dit snel een keer gaat veranderen en dat promotors eens niet zo op de valse geruchten afgaan maar ons de kans geven om het tegendeel te bewijzen. Onze boeker is overigens te bereiken via dit adres.

Nederland lijkt, na thuisland Zweden en Duitsland, wel één van jullie favoriete landen om te spelen. De afgelopen jaren hebben jullie hier wel tien keer opgetreden en begin volgend jaar zie ik al weer drie data in Rotterdam, Enschede en Drachten geboekt staan. Hebben jullie een speciale band met Nederland of wat is de reden dat jullie hier zo vaak onderweg zijn?
Haha, ja je zou kunnen denken dat dit allemaal gepland was. Maar we zaten voorheen bij Doomstar Bookings uit Eindhoven, die ons dus vaker in Nederland boekte, en ook via District 19 kregen we wat shows aangeboden in Nederland. En nu zitten we bij een boeker in West-Duitsland, dus zitten we weer in dezelfde regio. Hopelijk worden we ook eens naar andere landen gestuurd, zodat we ook daar onze muziek kunnen verspreiden. We zijn goed bezig denk ik zelf en hopelijk gaat deze wens binnenkort dan ook in vervulling. Maar wees niet bezorgd, we spelen graag in Nederland, altijd tof!

Nu dat het nieuwe album uit is en de eerste paar shows al geboekt staan, wat kunnen we nog meer van Entrails verwachten de komende tijd?
Ik hoop dat we binnenkort nog een aantal shows kunnen aankondigen. Dat, en ik hoop dat onze boeker eindelijk eens het respect krijgt dat hij verdient. Hoe meer promotors ons boeken, en hoe meer we live kunnen spelen, des te meer we de kans krijgen de valse geruchten de wereld uit te helpen die ons al enige tijd achtervolgen. En daarna gaan we wel zien wat de toekomst brengt.

Ok Jimmy, dat was het van mijn kant, bedankt voor je tijd. Heb je nog iets toe te voegen aan dit interview?
Geen dank, heb je vragen met plezier beantwoord! Dank je voor de support en hopelijk zien we je bij één van onze shows volgend jaar. 2020 gaat het jaar worden waarin we zo veel mogelijk shows willen spelen, dus mocht iemand ons willen boeken, contacteer dan onze boeker via black-serpent-promotion.de