In de jaren zeventig maakte Styx een opmars om U tegen te zeggen. Muziekfreaks die bands als Magnum of Journey aan het ontdekken waren, signaleerden al vlug enkele markante singles op de radio en gingen – zoals het progressieve rock fans betaamt – op zoek naar volledige albums. Die waren er in overvloed, want Styx had al zeven albums uit vooraleer ‘The Grand Illusion’ als een komeet de hoogte in schoot.

Styx werd opgericht in 1972 in Chicago en kende een muzikale evolutie van progressieve rock met verzorgde samenzang en harmonieën, akoestische gitaren en lagen synthesizers naar een meer popgerichte sound vanaf de jaren tachtig. Er was een theatrale sfeer te vinden op sommige albums, ook nu duikt dit af en toe op. De power ballade ‘Lady’ trok als eerste de aandacht, Dennis DeYoung en James DeYoung waren er vanaf het begin bij, maar even later zou ook Tommy Shaw een bekend gezicht in de band worden. Klassiekers op naam van de band zijn ‘The Grand Illusion’ (1977), ‘Pieces Of Eight’ (1978), ‘Cornerstone’ (met de hit ‘Babe’) (1979). In de jaren tachtig volgden nog ‘Paradise Theatre’ (1981) en ‘Kilroy Was Here’, al waren er toen al tekenen van verval. Dat werd bekrachtigd met een pauze tot 1990. De band is later in wisselende bezettingen blijven optreden – vooral in de US, we krijgen hen hier zelden te zien – zeker na 2010 was er meer activiteit.

We waren dan ook erg benieuwd naar het nieuwe, achttiende album van deze kanjers. ‘Circling From Above’ als titel geeft ons al een beetje vleugels om er vertrouwen in te hebben dat de band ons – net zoals weleer – mee kan voeren naar een andere (droom)wereld. Dat is een beetje teveel gevraagd, maar het is wel een kunstige plaat vol classic rock die vertrouwd en toch fris klinkt. Muzikanten uit de beginperiode die nog steeds deel uitmaken van het huidige Styx zijn gitarist James Young, bassist Chuck Panozzo (al wordt die op het podium deels vervangen door Terry Gowan) en Tommy Shaw. Muzikanten die in de jaren negentig toegetreden zijn en blijvertjes, zijn keyboardspeler Lawrence Gowan en drummer Todd Sucherman. Bovendien is dit de eerste plaat waarop Terry Gowan en Will Evankovich als vaste leden aantreden. Deze laatste heeft zich ontwikkeld tot een onmisbare kracht in Styx. Niet alleen als producer, maar ook als veelzijdig muzikant met (ook alweer) een goede stem, want dat is belangrijk in Styx.

Het album gaat van start met het titelnummer dat aanzwelt met synthesizer en huilende gitaarsolo’s. De open blik op het universum en de wazige, omfloerste zang doet al meteen aan Pink Floyd denken. Dat vervaagt al vlug bij de swingende keyboards en vlotte aanpak van de single ‘Build And Destroy’. Een echte hit in wording die aanstekelijk is en een levensles in zich draagt. Want Styx schrijft zinnige teksten over de ambities van de mens, technologie die niet altijd goed is en de natuur. Ogenschijnlijk met één pennenstreek geschreven, maar weldoordacht, net als de muziek. Verrassend is de wulpsheid van ‘King Of Love’ dat met diepere stem wordt gezongen en naar The Beatles knipoogt. Dat gebeurt wel meer. Straffe ballades kan de band ook nog schrijven, want het ingetogen ‘Forgive’ verwent ons met mooie samenzang waar de band in uitblinkt en het laatste nummer ‘Only You Can Decide’  charmeert eveneens met zijn weemoedige zang, huilende gitaarsolo en pakkende tekst. Een invloed die om de haverklap te horen is, is Queen. Dat heb je al vlug wanneer eminente samenzang je handelsmerk is, maar het is toch wel erg frappant aanwezig in songs als het burleske ‘Everyone Raise A Glass’ en het door Will gezongen ‘She Knows’ (hallo ‘Killer Queen’). Wat ik ook erg geslaagd vond is de country track van dit album. ‘Blue Eyed Raven’ is de titel en we wanen ons bij Charlie Daniels Band. Het is echter heel superbe om te beluisteren en heeft prachtig vioolwerk in de aanbieding. Elk nummer heeft iets speciaals en best verrassend, want er is veel variatie te vinden op ‘Circling From Above’. Misschien dat de verstokte Styx fan daardoor oordeelt dat het Styx DNA wat vervlogen is met de jaren, maar het cirkelt nog steeds boven onze hoofden, zoals de vogels op de front cover. Het album is eerst digitaal verschenen; fysieke exemplaren zullen iets later te verkrijgen zijn tijdens de Brotherhood of Rock tour 2025 (in de US).