Ergens in de jaren negentig ontstond een subgenre van heavy metal waar zware gitaren gecombineerd werden met rappende zangpartijen en een dj die lekker aan het scratchen ging als vast bandlid werd beschouwd. Het werd al snel nu metal genoemd. Niet elke metalliefhebber kon het smaken maar bands als Korn, Linkin Park, Marilyn Manson en zelfs Slipknot werden er razend populair mee en verkopen decennia later nog met de vingers in de neus de grootste festivals uit.

Zo ontstond in 2007 de Amerikaanse nu metal band Tetrarch. De drie jonge snaken en dame van weleer zijn ondertussen jonge dertigers geworden en ervaren muzikanten. Leadgitariste Diamond Rose kwam onlangs zelfs in het nieuws als eerste vrouwelijke artieste die een signature model kreeg bij het legendarische gitaarmerk Jackson Guitars. Ondertussen is ‘The Ugly Side of Me’ album nummer drie welke uitkomt.

Tien korte en compacte nummers van om en bij de drie minuten lengte. Al van bij opener ‘Anything Like Myself’ komt dat jaren negentig gevoel terug met laaggestemde gitaren en een zware bas. Zanger/gitarist Josh Fore heeft een aangename zang en tovert op elk nummer wel één of andere sterke zanglijn in het refrein tevoorschijn. Emoties spelen een belangrijke rol in zijn teksten en die hoor je ook duidelijk terug in de zang. Op sommige nummers – zoals ‘Never Again (Parasite)’ wordt er nog eens extra gewerkte met stukken elektronica. Producer Dave Otero heeft in elk geval oog of beter gezegd oor voor details. Het is pas op het derde nummer ‘Live Not Fantasize’ dat je een agressief bekkende gitaarsolo te horen krijgt die duidelijk maakt waarom Diamond haar eigen gitaar gekregen heeft. Toch wordt er vooral op veilig gespeeld en die soms agressieve uithalen van weleer ontbreken wat. Zo bevatten heel wat nummers iets wat naar een semi-ballad achtig stuk neigt. Enkel ‘Crawl’ en ‘Cold’ springen er wat uit. Dat laatste heeft trouwens een lekker pompend ritme en het nodige mosh en spring bestendige schoeisel is wel vereist als ze dat nummer live gaan spelen.

Soms denk je naar een band als Korn te luisteren, dan neigt het terug meer naar de popachtige van Linkin Park. Jammer genoeg ontbreken hier de absolute klassiekers waar die twee bands levenslang voor herinnerd zullen worden. Niet dat ‘The Ugly Side Of Me’ een slecht album is maar mij persoonlijk kan het nog koud nog warm maken. Dan grijp ik liever eens terug naar die eerste vijf albums van Korn.