Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
1914 – Where Fear And Weapons Meet 
Napalm Records 
Release datum: 22 oktober 2021
“Op dit derde album is hun mix van black, death en doom metal geperfectioneerd en klaar om meer dan een rimpel in de metal vijver te veroorzaken”
8.8/10
Vera Matthijssens I 21 oktober 2021

Opgericht in 2014 – exact 100 jaar na het begin van WOI – besloot 1914 hun muzikale carrière te wijden aan de Groote Oorlog (zoals ie destijds werd omschreven). Dat is niet nieuw, maar wel extra interessant als we melden dat het hier een vijftal uit Oekraïne betreft met een eigen kijk op de zaak. Eerder brachten ze in 2015 ‘Eschatology Of War’ uit en in 2018 ‘The Blind Leading The Blind’ en bouwden daar een cultstatus mee op.

Op dit derde album is hun mix van black, death en doom metal geperfectioneerd en klaar om meer dan een rimpel in de metal vijver te veroorzaken. Tussen het traditiegetrouwe ‘War In’ en ‘War Out’ vinden we negen songs die je muzikaal omverblazen en – indien gewenst – kan je er ook historische kennis mee vergaren. De vier eerste songs zijn composities met een gemiddelde lengte van 7 minuten waarin zang en snelle passages alsook de leads duidelijk een zwartgeblakerde basis hebben, maar de muziek is soms ook traag en zinderend met duidelijke doominvloeden. Dramatische orkestratie geeft een aantal songs nog meer body.

1914 komt geregeld verrassend uit de hoek; bijvoorbeeld met ‘Cowards’ dat in het midden van dit album een akoestisch intermezzo vormt met banjo, cleane zang van Sasha Boole (Me And That Man) en mondharmonica. Een onbetwist hoogtepunt is het intense ‘…And A Cross Now Marks His Place’ waarin Nick Holmes (Paradise Lost) een deel van de leadzang op zich neemt. Ook muzikaal leunt dit bij Paradise Lost aan. Het volgende nummer is dan weer aan een troep Belgen gewijd (A.C.M.), inclusief ons volkslied in het begin. Na de flitsende black metal van ‘Mit Gott Für König Und Vaterland’ blijkt het uitgesponnen ‘The Green Fields Of France’ een doorbijter waarin industrial geluiden chaos creëren, maar de doedelzak sneert er op verrukkelijke wijze doorheen. Zeker een inventieve song die groeit na enkele luisterbeurten, zo ook dit album dat we graag ‘een dijk van een plaat’ noemen.