Het Zweedse Wormwood was met hun benadering van black metal, sludge, rock en folk altijd al een vreemde eend in de bijt. Je kan ze moeilijk een bepaald genre toebedelen maar eerder van elk een beetje. Sommigen zijn er gek van en anderen ontwijken dit soort muziek met een grote boog. Feit is dat het album gemixt en gemasterd werd door een pop-en dansmuziek producer wat op zich al een uniek resultaat moet opleveren. Arkivet (The Archive) is een document waar je uitlegt hoe je wil begraven worden, waar zich belangrijke documenten bevinden en wat je laatste wensen zijn. Wormwood zelf beschouwt het album als de laatste woorden van een planeet die stervende is.

In tegenstelling tot de albumtitel, is de titeltrack ‘The Archive’ zelf Engelstalig. Wormhole speelt luistervriendelijke black metal met heel voor aandacht voor de melodie die zich vooral manifesteert in de gitaarpartijen. Dat terwijl de drums een black metal ritme achterna gaan. Halverwege wordt overgeschakeld naar best goede rockmuziek met heel wat progressieve invloeden erbij om dan terug af te sluiten in black metal stijl. Ook het volgende ‘Overgrowth’ ligt wat in dezelfde stijl behalve dan dat er vanaf hier keyboards te horen zijn wat zorgt voor meerdere lagen. Het nummer gaat over de tekens die onze aarde zendt dat het genoeg is geweest. Het verhaal gaat verder op ‘End Of Message’ waar de boodschap tot hulp wordt verstuurd in de oneindige kosmos en de protagonist sterft. Opvallend is het meeslepende soleerwerk. ‘My Northern Heart’ is een ode aan onze voorouders en het nog onbevlekte land. Het vangt aan met een koude wind waarna folk elementen waaronder een viool en keelharp overnemen. Die folk invloeden blijven hoorbaar ook als een verschroeiend black metal tempo erbij komt. Mede door de cleane refreinzang krijg je een beetje dat Månegarm gevoel. Die folk blijft aanwezig op ‘Ensamheten’. Op de bijna tien minuten durende afsluiter ‘The Gentle Touch Of Humanity’ gaat de band helemaal los in een stevig begin waar toch pijn en verdriet hoorbaar zijn. Stukken progressief gitaarwerk en samplers van nieuwsberichten over de erbarmelijke toestand van onze planeet maken het nummer helemaal af.

Met ‘Arkivet’ heeft Wormwood een uitstekende opvolger van ‘Nattarvet’ gemaakt. Dit is geen album van op record drukken en spelen maar. Het is er een waar heel hard over nagedacht is en heel wat tijd en moeite werd ingestoken. Een album waar je enerzijds wordt omvergeblazen door harde blastbeats en black metal maar anderzijds de nodige emoties ervaart.