Als de naam Wolverine valt, dan denken we spontaan aan Nederland, want de Zweedse progressieve metal band heeft daar al sinds de debuut EP ‘Fervent Dream’ (1999) een bijzonder warm onthaal genoten. Denken we maar aan de talrijke keren dat ze op Prog Power EU speelden, in 2008 zelfs een akoestische show op zaterdag en een elektrisch versterkte performance op de volgende dag.

Inmiddels ligt het vorige album dat men uitbracht al zes jaar achter ons, want dat was de voltreffer ‘Machina Viva’ uit 2016. Nochtans is ‘A Darkened Sun’ daar niet de reguliere opvolger van. Neen, dit is iets speciaals. In november 2020 kwam de door bassist Thomas Jansson geschreven, geregisseerde en geproduceerde kortfilm met dezelfde titel uit en deze soundtrack werd toen digitaal vrijgegeven. Nu echter brengt Sensory Records dit half uur muziek uit op vinyl. De veelzijdige bassist won heel wat prijzen met zijn eerste visuele prestatie als kortfilm.

De vier tracks staan op zichzelf, maar hebben eenzelfde hoofdthema. Het is het verhaal over de jonge en ogenschijnlijk eenzame vrouw die worstelt met zichzelf. In de hectische flow van het moderne leven lijkt het alsof ze zichzelf verloren heeft. Van daaruit vertrekt ze op een geestelijke reis om de confrontatie met zichzelf aan te gaan. Het goede nieuws is dat dit geen gewone soundtrack is met filmmuziek die pas tot leven komt als je de film aan het volgen bent, maar dit zijn vier volbloedige – zij het enigszins kalmere – Wolverine songs waar iedereen die houdt van de band veel genoegen in zal scheppen. Piano en ambient sfeer komen iets meer aan bod, maar verder is het genieten geblazen van de heerlijke, warme stem van Stefan Zell en het sensuele gitaarwerk met prachtige solo’s. Brede symfonische toetsen ondersteunen het geheel dat in ‘Phoenix Slain’ afgeroomd wordt met een fijngevoelige gitaarsolo. ‘The Breach’ is lekker rockend terwijl het gitaarthema aanstekelijk is. De meerstemmige kunde van de band komt volop aan bod in ‘Dead As The Moon’, terwijl ‘Hibernator’ afstand creëert met enige vervorming op zang, drums en gitaren. Je kan dit – ook zonder de film – gerust beschouwen als een nieuwe EP van Wolverine, maar uit respect voor de makers raden we aan om deze kortfilm ook eens te ondergaan in zijn oorspronkelijke versie (als film dus).