Phil Bozeman: “Ik wil dat mensen zich kunnen vereenzelvigen en daarom probeer ik zo realistisch mogelijk te blijven in mijn teksten.”
In 2019 verraste Whitechapel met ‘The Valley’. Naast hun typerende deathcore, was er ook ruimte voor melodie en dramatiek. Het was vooral zanger Phil die liet horen dat hij over een unieke heldere zangstem beschikte. Nu komt de band met opvolger ‘Kin’ tevoorschijn. Je zou kunnen zeggen dat het een beetje in het verlengde van ‘The Valley’ komt te liggen, maar na enkele luisterbeurten wordt al gauw duidelijk dat de band zichzelf nog verbreed heeft. In tegenstelling tot zijn rauwe brul, klinkt Phil in het echte leven een pak stiller. Je zou hem bijna een beetje verlegen kunnen noemen. Het gesprek begon enigszins aarzelend maar toen hij mijn enthousiasme over het nieuwe album hoorde, brak hij helemaal open.
Koen de Waele Ι 2 november 2021
Hallo Phil, leuk om je te horen. Hoe gaat het?
Goed.
Toen ik destijds ‘The Valley’ hoorde, dacht ik dat dit jullie hoogtepunt ging zijn. Maar met ‘Kin’ ben ik nog meer onder de indruk.
Haha, bedankt daarvoor.
Bevindt Whitechapel zich momenteel op het hoogtepunt van hun schrijf-en opnameperiode?
Hm, we proberen om telkens een betere plaat te schrijven. Ik ben tevreden met wat we nu gedaan hebben. We zijn alleszins goed bezig.
Wat had je in je hoofd zitten toen je begon met schrijven? Iets dat klonk zoals ‘The Valley part II’ of iets totaal nieuws.
Meestal weet ik dat zelf niet zo goed. Het is een beetje zoals het in mijn hoofd zit. We hadden ons laatste album en ik denk altijd na wat ik moet doen voor het verhaal. Maar na wat brainstorming en eens goed na te denken waar ik naartoe wilde gaan, gaf dat vooral stress want ik wist het niet.
Uiteindelijk ben ik wel tevreden met de richting die het dan toch is uitgegaan. Het is een beetje een vervolg van ‘The Valley’ en gaat over mijn tienerjaren en mijn kwade ik die me volgt. Het gaat over wat er anders zou kunnen gegaan zijn in mijn leven. Het is dus eerder fictie.
Hoe kan je zo donkere verhalen schrijven? En dat bedoel ik op een positieve manier. Zeker als je dan al die power metalbands hoort die schrijven over draken en ridders.
Ik wil in staat zijn om te schrijven. Niet over fantasie maar over zaken die op ware feiten zijn gebaseerd en welke ik heb meegemaakt tijdens mijn jeugd. Ik wil dat mensen zich kunnen vereenzelvigen in mijn teksten en daarom probeer ik zo realistisch mogelijk te blijven.
Hoe is de echte Phil Bozeman in het leven? Ook zo een donkere ziel of ben ik in het echt positiever ingesteld.
De muziek is anders dan mijn leven. Ik zou zeggen dat ik in het echte leven erg zacht ben en een aardige persoon maar muzikaal gaat het er anders aan toe, dan komen al mijn donkere gedachten uit. Ik ben gemiddeld maar een alledaagse persoon.
Het artwork van de hand van Jillian Savage is nogal vreemd. Het doet me denken aan een alien tweeling of zoiets. Welke betekenis heeft het voor jou?
Het is mezelf en mijn tegenovergestelde realiteit. Het is ongelofelijk hoe ze dat kunnen maken heeft met een kunstvorm van tekenen en puntalisme. Het is een eenvoudige foto maar het zegt wel iets. Je ziet er niet veel aan maar toch is er veel op te zien. Ik hou van die eenvoud met al die boodschappen erin.
Hoe heb je corona trouwens ervaren met Whitechapel? Voor het eerst in jaren kon er niet getourd worden.
Het was echt raar voor ons. Maar het had ook een goede kant want we konden ons concentreren op het album. We gebruikten de tijd om te schrijven wat in het begin wel raar was. Naderhand begon alles wat normaal te worden voor heel wat mensen. Het is wat het is en het is iets waar we overheen moeten. Waar ik woon in Tenessee zijn trouwens heel weinig beperkingen. Dat in tegenstelling tot andere plaatsen in de VS
Ga je na een gewoon leven van bijna twee jaar je familie en vrienden niet teveel missen als je terug op tour moet vertrekken?
Ik denk van niet. Het zal in het begin wel raar aanvoelen maar uiteindelijk is die manier van leven normaal voor ons. Dan was heel die covid periode abnormaal voor ons. De overgang zal eventjes wennen zijn maar dat gaat vlug over gaan.
Mag ik je trouwens een compliment geven met je zang. Het is verbazend hoe je van een heldere, warme zangstem overschakelt naar grunten en schreeuwen. Zelfs mijn vrouw was onder de indruk en die moet normaal helemaal niets hebben van death, black of deathcore.
Haha, het is iets dat ik al sinds mijn beginjaren doe. Ik nam geen lessen en zing al heel mijn leven. Pas op de laatste albums heb ik in een professionele studio mijn heldere zangpartijen gedaan. Daarvoor zong ik alleen zo in de auto. Langzaam aan wilde ik het implementeren tussen mijn geschreeuw en gebrul.
Zelfs als je grunt of brult, blijf je verstaanbaar klinken. Hoe belangrijk is de tekst voor jou?
Ik doe alles zelf met betrekking tot teksten schrijven en benader het zoals een verhaal. Voor mij is het belangrijkste aspect van een nummer de boodschap die je brengt. Ik denk dat een verhaallijn en een punt waar je naartoe wil heel belangrijk zijn. Hiphop vind ik ook tof gewoon voor de teksten. In mijn ogen is dat een vorm van kunst. Ik heb er wel eens aan gedacht om een boek te schrijven maar beperk me nu enkel voor Whitechapel.
Is tijdens het schrijven jullie muziek en de tekst dan strikt gescheiden?
Dat is nu eenmaal de manier waarop we werken. Zij doen alle muziek en ik doe alle teksten. Zo werkt het al sinds dag één. De muziek wordt eerst geschreven en daarna doe ik mijn teksten. Ik hou ervan en wil ze niet op voorhand schrijven met het risico dat ik alles dan nog moet aanpassen.
Het sterke punt van de band is dat jullie nieuwe horizonten verkennen maar jullie roots nooit vergeten. Zou je in de toekomst nog kunnen uitgroeien naar een andere genre?
Ja, we willen schrijven en maken wat we voelen zonder onszelf in een bepaald muzikaal genre te kleven. Dat is een streefdoel van ons.
Zou je ooit nog een tweede project willen opstarten waarin je enkel helder zingt?
Hm, ik heb er wel eens aan gedacht maar het is niet dat ik dat noodzakelijk wil doen. Ik wil de stress ontwijken van er nog een nieuwe band bij te hebben (lacht).
Wat kunnen we van Whitechapel verwachten in de nabije toekomst?
We hebben plannen om in februari 2022 een tour in Amerika te spelen maar het hangt er wat vanaf hoe het gaat. De wintermaanden komen er nog aan en voor hetzelfde heeft dat terug een piek van het virus als gevolg. Maar voorlopig mikken we op februari.
Bedankt voor je tijd. Als je nog een laatste boodschap hebt voor onze lezers, ga je gang.
Bedankt voor de steun en hopelijk houden jullie van ‘Kin’ en zien we elkaar ergens volgend jaar terug als we op tour zijn.
