Hey, Akerfeldt! Let je even op?! Je bassist gaat er met je fanbase vandoor!

Martin Mendez heeft recentelijk een death metal formatie bij elkaar geraapt onder de noemer White Stones. De deal met Nuclear Blast was natuurlijk snel rond, maar laat je niet voor de gek houden – dit is niet enkel geweest vanwege Mendez’s positie als long-time bassist in Opeth. De muziek van White Stones staat namelijk prima op zichzelf en dit is precies waar veel gemiddelde ‘Blackwater Park’  aanbidders (zoals ik) al even op zitten te wachten. Och, wat een lekker gevoel moet dat geven – dat je even betere muziek maakt in je soloproject dan onder de vleugels van Akerfeldt!

Dit is death ’n roll te noemen. Mendez zet zijn oude vlam wat betreft de heftigere muziekstijlen niet opzij, maar laat deze kennis maken met zijn recentere invloeden uit moderne Opeth. Denk dus de bluesy, proggy tonen gemixt met vrij simpele stoner-achtige riffs, lompe double bass drums die maar doordenderen en de stevige death brul van de Spaanse Eloi Boucheri (Vidres a la Sang – waarvan de drummer Jordi Farre ook meedoet op ‘Kuarahy’). Het nummer ‘Ashes’ is denk ik mijn favoriet – simplistische gitaartjes, een heerlijk lompe blastbeat en gewoon gaan met die banaan!

Het knappe is overigens dat het gek genoeg allemaal heel makkelijk weg luistert. Je hoeft door de simplistische riffs en hooks echt niet “serieus te gaan zitten” en de mix sluit daar ook perfect op aan. Let wel; daardoor springt het er ook niet echt lekker uit en kan ik niet zeggen dat ik echt compleet weggeblazen ben. Een kans is het echter zeker waard, en ik denk dat deze sound behoorlijk veel zieltjes kan gaan winnen. Hopelijk durft men op de volgende echt volledig te gaan beuken. Voor nu; gewoon lekker opzetten als je ’s morgens naar je karige callcenter-kut-baantje kachelt met een koffie en een peukie.