Warkings begon aan zijn zegetocht in 2018, maar de volgende albums kwamen uit tijdens de pandemie, zodat de aanstekelijke muziek nooit een kans kreeg om live de massa op te hitsen. Daarom schreven ze maar veel albums, elk jaar eentje. Het internationale gezelschap heeft intussen wel podiumervaring. Zelfs een tournee met genregenoten Powerwolf en HammerFall zat daarbij en The Tribune, The Crusader, The Viking en The Spartan verschenen als eerste band met zoveel rekwisieten op het podium dat ze wel hoofdact leken.

Intussen is Warkings toe aan het vijfde album met de – alweer kernachtige – titel ‘Armageddon’. De strijders gaan dus het einde van de wereld tegemoet, maar dit gebeurt uiteraard op de tonen van vlotte power metal en met de overtuiging ook dat te overwinnen. Een album muzikaal bespreken van Warkings kan kort en bondig: goed geproportioneerde power metal die meteen bekend in de oren klinkt en bol staat van clichés, maar wel luchtig en vrolijk te consumeren is. Wel gaat er van alles nog steeds een geschiedkundig tintje uit en nadat ze op vorig album al vier songs mocht zingen, heeft zangeres Morgana Le Fay nu een vast plekje in de band veroverd met haar deels heldere en deels gruntende zang.

We gaan eerst op oorlogspad naar Lindisfarne, want na de intro gaat ‘Armageddon’ over de brute inval van de Vikingen op dit vrome katholieke eiland. Een voorbode voor een tijd van plunderen en verslagen worden door barbaren. ‘Kings Of Ragnarök’ gaat dan weer over de eindstrijd tussen goden en monsters wanneer de aarde en het universum in chaos zal achterblijven, om daarna een nieuw begin tegemoet te zien. In ‘Genghis Kahn’ zijn de vrienden van Orden Ogan te horen, met name Seeb en dat gaat natuurlijk over de Mongoolse heerser en zijn veroveringen. De mannen van Warkings hebben al veel vrienden gemaakt in de metalscène. Ook met Dominum zijn ze al de baan opgegaan en Dr Dead is te horen in het tragische ‘Hangmen’s Night’. ‘Varangoi’ zal waarschijnlijk gaan over ‘The Varangian Guard’, een leger noorderlingen op weg naar Constantinopel waar ook Turisas eens een plaat over gemaakt heeft. ‘Here Comes The Rain’ is een ballade met strijkers, een diepe vertelstem en een huilende gitaarsolo. Het kloeke in het Duits gezongen ‘Stahl Auf Stahl’ wordt opgesmukt met bijdragen van Subway To Sally. Zo heeft Warkings wat gimmicks ingebouwd om het interessant te houden. Wanneer je de vorige albums kon smaken, zal ook ‘Armageddon’ er wel in gaan als zoete koek. Het is gewoon meer van hetzelfde, maar wel uitgekiend entertainment.