Het Canadese Völur heeft ongetwijfeld een aparte benadering en inkleuring van hun composities. Een dreunende bas, strijkers (gaande van sierlijk tot krassend) en drums als mokerslagen vormen het muzikale dieet sinds debuutalbum ‘Disir’ en opvolger ‘Ancestors’ opdoken uit de eindeloze wouden van Noord Amerika. Geen gewone gitaren te bespeuren, maar toch hingen we aan hun lippen toen ze een memorabele doortocht maakten op Prophecy Fest 2016.

Bassist Lucas Gadke (Blood Ceremony is zijn andere habitat), violiste Laura C Bates en drummer James P Lightning hebben zich verzameld om het derde album ‘Death Cult’ op te nemen. Daarop vinden we vier lange composities die soms experimenteel van aard zijn, maar toch houvast bieden vanwege terugkerende thema’s. Nooit zal Völur zich laten verleiden tot toegankelijkheid, maar de dreunende doom met o.a. invloeden uit folk, klassieke muziek en jazz blijft voer voor fijnproevers.

Gadke dook wederom diep in de Germaanse (mythologische) geschiedenis en nam als leidraad het boek ‘Germania’ van Tacitus die verhaalde over het gebruik van Germaanse stammen nabij de Baltische Zee om mensen op te offeren tijdens hun rituelen voor de godin Nerthus. Dat wekte weerzin bij de componist die besloot dat de mensheid problemen voor zich uit blijft schuiven en daarbij over lijken gaat. Kort samengevat is dit het thema. De donkere thematiek maakt dit album een soort klaagzang, waarbij gevoelens als weemoed, wanhoop en woede hun plaats vinden in de songs. Je gaat er best voor zitten en laat de trage, intense muziek op je inwerken. Daarbij wisselen cleane serene mannenzang en grunts zich af in ‘Inviolate Grove’ waarvoor je een beklijvende videoclip kan bekijken. In het grotendeels instrumentale ‘Dead Moon’ komen black metal screams. ‘Freyjan Death Cult’ begint met basklarinet maar bevat heel veel verschillende stemmingen. Het is opmerkelijk hoe melodieuze elementen telkens opduiken om de zware muziek wat meer te behappen te maken, al vergt ook ‘Reverend Queen’ enig doorzettingsvermogen en zal dit zeker niet aan iedereen besteed zijn, maar dat is ook niet de bedoeling. In wat Völur betracht zijn ze er toch wederom in geslaagd om hier een boeiend werkstuk van te maken en dat met een heel persoonlijke aanpak.