De oudere metalfan of de metalfan met kinderen zal de naam Astrid Lindgren (1907 – 2002) bekend voorkomen. De Zweedse schrijfster was het meest bekend door haar standaardwerk ‘Pippi Langkous’ maar ook het boek ‘Ronja de Roversdochter’ was van haar hand. In dat boek is Vildvittra één van de karakters. De Zweedse metal band Vittra heeft zich naar dit karakter vernoemd.

Niet dat Vittra Pippi Langkous achtige muziek maakt. Verre van dat. ‘Blasphemy Blues’ (geweldige titel trouwens) houdt het in het midden tussen heavy metal, death metal en thrash. Als je de zang van David Döragrip even buiten beschouwing laat is Megadeth de meest in het oor springende referentie als het om de muziek van Vittra gaat. ‘Temptation’ is daar het beste voorbeeld van. Luister maar eens naar de gitaarsolo van Johan Murmester in het midden, die is erg geïnspireerd door het tijdperk ‘Rust in Peace’.

Döragrip is overigens wel de smaakmaker van deze Zweedse band. Met zijn krasse stembanden kan hij veel verschillende kanten op waardoor een Vittra compositie de ene keer richting snelle thrash gaat (opener ‘Colossal’) en de andere keer weer meer tegen death metal aanhikt (‘Hall Of Ancients’). Op muzikaal gebied is er echter ook genoeg te beleven. Op het in het Zweedstalige ‘Sommarfödd’ (‘Zomergeboren’) zijn ondersteunende vrouwelijke vocalen toegevoegd wat de track spannend en stemmig maakt. ‘Lykantropi’ kent een heel swingend intro en ook aan het intro van ‘Satmara’ is extra aandacht besteed door de belangrijkste riff van het nummer akoestisch in te zetten.

Na de in 2021 verschenen EP ‘Wardens’ is ‘Blasphemy Blues’ het eerste echte album van Vittra. Ik heb echt beroerdere debuutalbums gehoord. De productie van het album van Simon Johansson (Soilwork) en Mike Wead (King Diamond) is prima maar het zijn vooral de nummers die in alle afwisseling en opbouw de show stelen. Liefhebbers van melodieuze death en thrash metal doen er goed aan deze plaat een kans te gunnen. De in de bio van de band aangehaalde link met black metal heb ik niet kunnen ontdekken, maar dat is absoluut geen gemis. ‘Blasphemy Blues’ is een prima debuut.