De laatste jaren is het aantal kwalitatieve Amerikaanse black metal bands (USBM) sterk gestegen. Namen als Agalloch, Goatwhore en Uada hebben een andere stijl als hun Noorse of Griekse broeders maar de naam black blijft eervol behouden. Met de voorgaande albums ‘Devoid Of Light’ en nog meer op ‘Cult Of A Dying Sun’, verwierf Uada al een trouwe schare fans. Met ‘Djinn’ gaat die vast en zeker vergroten.

De band is behoorlijk creatief aan de gang gegaan en laat behalve BM een resem aan invloeden horen die gaan van rock tot klassieke heavy metal. Je mag hierbij gerust denken aan invloeden van klassiekers als Iron Maiden en Judas Priest. Al dat moois is verweven in zes nummers waarbij lengtes van dertien minuten geen uitzondering zijn, maar het uur speeltijd is puur genieten. Zowel voor de extremere black metal fanaten als voor luisteraars die wat meer afwisseling wensen. Titelnummer ‘Djinn’ opent het album en bij de aanvang wordt vooral gerockt. Gaandeweg schakelt dat over naar stevige black metal maar ook melodieuze en post-metal achtige fragmenten. Halverwege wordt dat alles eventjes onderbroken door een mystiek en dromerig landschap te creëren. Elk nummer heeft wel iets aparts. ‘The Great Mirage’ start bombastisch met die impressionante drums en steeds maar opbouwend gitaarspel om vol afwisseling en met veel gevoel uit te breken. Zelfs op de langere nummers laat de band de een na de andere ontdekking horen. Met als absoluut hoogtepunt het bijna veertien sluitstuk ‘Between Two Worlds’.

Uada heeft een mystieke en dromerige wereld gecreëerd met daarin furieuze uitbarstingen van geweld. Dat scheppingsvermogen gecombineerd met een voortreffelijke creativiteit hebben een derde album afgeleverd waarmee Uada als uiterst merkwaardig en tegelijkertijd gedenkwaardig zal herinnerd worden.