Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Tricklebolt – Straight Into The Blue
Self Released
Release datum: 20 mfebruari 2020
Tekst: Sjak Roks – 25 maart 2020
“Dat heeft in mijn beleving ertoe geleidt dat ‘Straight Into The Blue’ nog een stuk avontuurlijk is geworden dat hun eerste album en dat komt het luisterplezier alleen maar ten goede.”
8/10

Ik heb de laatste tijd het genoegen gekend om de jonge Nederlandse hardrock-band Tricklebolt een aantal malen op het podium te zien optreden en tijdens deze optredens hebben ze bij mij een erg goede indruk achtergelaten. Ook hun gelijknamige debuutplaat uit 2018 wist mij zeker te bekoren en het nieuwe nummer ‘Backbite’ dat men tijdens hun laatste shows liet horen deed veel beloven voor hun tweede album, dat nu dat daadwerkelijk onder de naam ‘Straight Into The Blue’ is verschenen. Ondanks hun jonge leeftijd is men stilistisch te plaatsen in de roemruchte jaren zeventig, waarbij het veelvuldig gebruik van het Hammond orgel de link naar een band als Deep Purple zeer logisch maakt.

Ten opzichte van het debuut ‘Tricklebolt’ is dit tweede album wel een stuk diverser te noemen en men heeft behoorlijk wat blues en psychedelische invloeden aan hun jaren zeventig sound toegevoegd. Dat heeft in mijn beleving ertoe geleidt dat ‘Straight Into The Blue’ nog een stuk avontuurlijk is geworden dat hun eerste album en dat komt het luisterplezier alleen maar ten goede. Het tijdens de genoemde live-shows gespeelde ‘Backbite’ is het meest “metal” nummer wat er op dit album te vinden is en hoewel dit nummer dik in orde is zijn er nog wel wat interessantere stukken op ‘Straight Into The Blue’ te vinden. Zo ben ik zelf nogal onder de indruk van het met een mondharmonica opgeleukte ‘Sunday’, het groovy ‘Freshly Mown Gras’ en het muzikaal erg interessante tweeluik ‘I’ve Seen Skies Pt. 1 & 2’. De ware kracht van dit album zit hem echter in het feit dat het song materiaal van begin tot eind blijft boeien en dat alleen al is een verdienste op zich.

Het prominent aanwezig Hammond-orgel van Roy Scholten past perfect bij het aangeboden song materiaal en zorgt voor de overduidelijke link naar de seventies, terwijl zanger Bastian Pen andermaal laat horen vocaal uit het juiste hout gesneden te zijn. Tel daarbij op dat ook de gitaarpartijen van Tim Kampman dik in orde zijn (al hadden ze wat mij betreft nog wel iets prominenter in de mix mogen staan, maar dat is dan ook mijn enige kleine puntje van kritiek) en je zult begrijpen dat Tricklebolt zich met dit gevarieerde tweede album ‘Straight Into The Blue’ definitief als één van de meest talentvolle bands uit ons kleine kikkerlandje profileert.

Check de onderstaande socials voor meer informatie over deze band.