Eerder dit jaar kwam ik voor het eerst in aanraking met Transport League; de Zweedse band stond toen als voorprogramma in Eindhoven en ik was erg onder de indruk van de krachtige nummers en de energievolle manier waarop ze deze presenteerden. Ik was dan ook blij toen ik het mailtje las waarin stond dat ik hun nieuwe album ter recensie opgestuurd zou krijgen.

Op ‘A Million Volt Scream’ laat Transport League horen waar ze goed in zijn: onvervalste, stevige rock en metalnummers spelen. Ze doen dat op eigenzinnige wijze, wat betekent dat het geheel doorspekt is met groovy gitaarstukken en catchy riffs die, als ze langzamer gespeeld zouden worden, niet zouden misstaan op een treurige doom plaat. Dat lijkt even te gaan gebeuren als het nummer ‘Dawn Of Lucifer’ begint, waarbij ik even bang was dat we een ballad voor onze kiezen zouden krijgen – iets wat mijns inziens niet past bij wat Transport League doet – maar dat blijft uit en het nummer ontwikkelt zich tot een sfeervol epos waarin we horen dat de band naast hun kenmerkende vorm van sludge ook in staat is om de boel een melancholische injectie te geven. Verder doet de band niet aan geneuzel of onnodige gitaarsolo’s. De solo’s zijn er wel, maar niet constant en overal.

‘A Million Volt Scream’ is niet het meest originele album dat je dit jaar zal horen en ik denk dat dat met een sympathieke frontman als Tony Jelencovich ook geen noodzakelijkheid is. Deze man is ook in andere bands actief – onder andere het wat meer gothisch klinkende Outshine – en heeft al lang bewezen dat hij muzikaal gezien creatief genoeg is. Transport League doet wat we verwachten en levert gewoon kwaliteit. Daarbij laten ze ook zien dat je een band kan zijn die zichzelf niet TE serieus neemt maar niet vervalt in het maken van akelige feestmuziek. Als deze plaat je bevalt raad ik je van harte aan ze ook live te gaan aanschouwen, want gekoppeld aan de energie die de vier mannen op het podium hebben komen de nummers nog beter tot hun recht.