Het zou zo cliché zijn als ik zou gaan vertellen dat de nummers op dit album me doen denken aan de zieke fantasieën die ik wel eens heb gehad terwijl ik ‘s nachts door de stad liep, op weg naar huis, door de miezer, vlak voor mij één of ander popje dat zenuwachtig vooruit drentelt en zich aanbiedt voor wat schamele Euros. Als enige getuigen van deze transactie de etalagepoppen die me door de ramen van gesloten winkels aanstaren. Cliché, omdat de band met dit soort ideeën reclame maakt. Maar daarom niet minder waar. Integendeel.

The Lion’s Daughter maakt bijzonder atmosferische muziek, waar ik gisteren aan begonnen ben en maar even de hele nacht heb doorgehaald simpelweg omdat ik er mijn vinger niet op kon plaatsen wat dit dan precies is. De band schijnt ooit als black metal begonnen te zijn, maar van die route zijn ze wel enorm afgeweken ondertussen. Ik zeg dit, omdat als je door de nummers heen geloodst wordt je nog steeds wel duidelijk die black metal hoort. De tremolo en blastbeats vormen een basis, maar dat is het dan ook. Op de voorgrond is namelijk bijzonder veel variatie aanwezig, onder andere in de vorm van agressieve, rauwe vocalen (wel verstaanbaar), gitaren die alle kanten opgaan en uiteraard een hier en daar poppy synthesizer geluid.

Wat? Poppy? Nee, eigenlijk niet, maar dat was wel even de beste beschrijving die ik kon bedenken. De synthesizer op dit album is namelijk perfect. Genoeg om je de donkere, regenachtige straten in te trekken en niet zoveel dat het overdreven is. Precies goed. En dat is ook de term die bij mij boven komt drijven terwijl ik deze plaat blijf luisteren. Precies goed. Alles zit strak in elkaar en alles past; precies wanneer je het nodig hebt is daar die break, op exact het juiste tijdstip neemt het keyboard je bij de hand en dan als het de meeste impact maakt doet Rick Giordano zijn muil open. Dit hele album is een intense aanval op de sintuigen (bewuste spelfout daar) die geen enkele metalhead mag missen. Muziek zoals het bedoeld is: vormbaar en afwijkend. Injecteer dit en je bent gelijk verslaafd.