Compromisloos en rauw, dat zijn wel de kernwoorden als je het hebt over de Portugese band Summon. Al enige tijd strooit deze band zijn oer-black metal uit over de mensheid en iedere keer als de band iets uitbrengt, wordt de vraag gesteld: als de holbewoners metal zouden maken, zou het dan zo klinken?

Alle nette omgangsvormen worden het raam uit geflikkerd en er wordt een potje brute metal gespeeld. Als de band op volle snelheid gaat, is het gauw storend vanwege het ongelooflijk ongepolijste geluid van de band. Op de momenten dat ze gas terug nemen komt de brute kracht van de muziek echt binnen. Als een moker, dus luister niet te vaak, want daar zitten gezondheidsrisico’s aan. Kort samengevat gaat het de band beter af als er gas wordt terug genomen, want dan klinkt de band als de soundtrack  van de Apocalyps. In de snelle stukken is het te chaotisch en storend. Op de EP ‘Helios’ staan drie stukken, ‘Helios I tot en met Helios III’ en ze hebben allemaal hetzelfde recept. Veel snelheid, veel blast, onverstaanbare teksten en soms die momenten dat ze het iets rustiger aan doen en dan echt imponeren. Voor liefhebbers van oude Venom en Celtic Frost denk ik zo.