Je zou niet zeggen dat Squealer al bestaat sinds 1984. Weliswaar is de bezetting door de jaren heen er een pak jonger op geworden. Enkel gitarist Lars Döring was nog te horen op het debuut ‘Make Your Day’, maar dat is ondertussen ook al achtentwintig jaar geleden. De grote verandering kwam er enkele jaren geleden toen Sebastian Werner de microfoon in handen kreeg. ‘Behind Closed Doors’ was een fijn album waarop hij een sterke prestatie leverde. Net zoals toen stond ook nu Ito Grabosch de band bij om het opnameproces in goede banen te begeleiden en verzorgde Roland Grapow (Helloween/Masterplan) de eindmix.

‘Insanity’ is een album boordenvol afwisseling geworden. Sommige nummers zijn thrash georiënteerd maar ook power metal fans gaan hun gading vinden. Opvallend is de aanzienlijk grotere aanwezigheid van polyfone refreinzang. Gecombineerd met Sebastian zijn zang krijgen de nummers een beduidende hoeveelheid energie erbij en ligt het fijn in het gehoor. Een absolute aanrader is het langere ‘My Journey’. Snelle riffs en boze emoties in de zang worden hier afgewisseld met bitsig klinkende meerstemmige refreinen en dat brengt er heel wat pit in. Maar het absolute sluitstuk is ‘Black Rain’. Het begint als een ballad maar gaandeweg gaat het steeds breder klinken. Bernhard Weiss (Axxis) en Zak Stevens (Circle II Circle, Savatage) verzorgen de refreinen en alles baadt in een dikke Queen sfeer. Squealer heeft de lat hoog gelegd. Het resultaat is alweer een luistervriendelijk album met heel veel afwisseling dat zowel stevig als rockend klinkt.