Black metal is eigenlijk altijd het domein van Scandinavië, en dan met name die van de Noren geweest. Dat zal ook altijd onbetwist blijven (niemand wil een mes in z’n gezicht riskeren). Uiteraard zijn er hele goede black metal bands uit andere landen, maar die maken het genre zich vaak niet eigen en klinken alsnog alsof ze van de besneeuwde bergtoppen van het Noordland komen. Er zijn echter steeds meer bands die een genre pakken en het omvormen tot iets geheel eigens. Deafheaven is daar een mooi voorbeeld van. En nu is daar Sons Of A Wanted Man (SOAWM).

De band is al even op weg en heeft reeds enkele EP’s op naam staan, maar nu komen ze met het officiele debuutalbum. Het was het wachten meer dan waard, want wat SOAWM ons hier voorschotelt is een prachtig staaltje metaal smeden. Ze spelen een eigentijdse vorm van black metal waarin met name de krijsende vocalen en de tremolo gitaarpartijen (die overigens lang niet constant aanwezig zijn) worden aangewend. Hier worden verschillende andere stijlen doorheen gegooid, waarbij de combinatie met stevige post metal een schot in de roos blijkt. Hierdoor krijgen de ruwe, harde tracks ook een gevoelige, soms melancholieke kant en worden er voortdurend interessante wendingen gemaakt binnen de nummers.

SOAWM heeft een uniek en eigen geluid en op ‘Kenoma’ wordt keihard duidelijk dat we niet te maken hebben met een eendagsvlieg, maar met een nieuw instituut in de wereld van de zware muziek. De band laat een speelse creativiteit horen waar ze ook in de toekomst nog alle kanten mee op kunnen en weet met hun muziek gevoelens (zowel mooie als de wat grauwere) te omvatten waar woorden dat niet kunnen. Metal is één van de sterkste exportproducten van onze zuiderburen en met deze plaat hebben zij hun positie op de markt weer verstevigd.