In de tijd dat Paganfest en Heidenfest regelmatig georganiseerd werden, maakten we kennis met een uitzonderlijke band uit IJsland die in 2010 het debuutalbum ‘Baldur’ uitbracht. Slechts met één album op hun palmares mocht Skálmöld dit feest openen en zetten zij de keet in vuur en vlam. Het was maar een voorbode voor wat zou volgen: een rollercoaster met meer dan tien jaar groeiend succes, want hun intrinsieke mix van black en death metal, met folk en authenticiteit bracht hen op vele plaatsen. Denk maar aan een concert met het IJslandse symfonische orkest in Harpa (prestigieuze zaal in Reykjavik) of ontmoetingen met de President van IJsland zoals u in ons interview kunt lezen.

In 2019 besloot de band een pauze te nemen om inspiratie op te doen en later er weer tegenaan te gaan. Vanwege de pandemie werd dit iets langer, maar op een eiland ben je altijd wat veiliger, dus werd er veel tijd besteed aan deze opvolger van ‘Sorgir’ (2018). Dat merk je, want dit zesde studioalbum ‘Ýdalir’ vertoont een geperfectioneerde versie van het bandgeluid. Van begin tot einde ervaar je de stoere zelfkennis van dit stabiele zestal. Allen leveren ze ook nog zangpartijen, zodat het een rollercoaster van differentiële indrukken wordt. Zelfs drummer Jón Geir Jóhansson kreeg een solspot in het afsluitende ‘Ullur’, met zijn elf minuten een song die alleen Skálmöld kan creëren. Je wordt in snel tempo geconfronteerd met death growls, black screams, serene samenzang en plechtige interludia. Toch weet Skálmöld dat te presenteren op een behoorlijk overzichtelijke manier. Dat danken we aan de sierlijke gitaarpartijen van de blonde Baldvinsson die geënt zijn op klassieke heavy metal en meestal slepend. Na de devote intro met akoestische gitaren en orgel, willen we ook nog enkele andere hoogtepunten benadrukken. Let wel, heel het album is van uitzonderlijke kwaliteit, maar ‘Verðandi’ is toch wel een klasse apart met zijn verstilde passage waarin hobo, orgel en gitaren samen naar een climax toewerken. Inmiddels hebben we de videoclip tig maal bekeken en is het een oorwurm geworden. Het titelnummer volgt in zijn kielzog: top prestatie. Het verhaal over de minder bekende god Ullur (spreek uit: Utlur) – slechts een voetnoot in de Noordse mythologie – wordt hier op verbluffende wijze in een energiek album gereflecteerd. Het kan niet beter en vandaar dat we ‘Ýdalir’ al noteren als plaat van het jaar!