Het Nederlandse Shuulak is een band waar je de klok mee gelijk kan zetten. Hoewel je hier niet mag rekenen met albums maar met EP’s waar er elk jaar mooi eentje van verschijnt. Na ‘Negredo’ (2017) en ‘Albedo’ (2018) komen ze nu alweer met hun derde EP ‘Citrinitas’. Er staan slechts vier nummers op en net zoals bij de voorgaande vormt het titelnummer een kortere outro.

Zoals steeds is dit heel fraai en sfeervol gedaan, dus kijk ik maar verlekkerd naar de eerste drie nummers. ‘The Chosen’ is terug een ode naar de jaren tachtig maar in een moderne vorm. Het bevat heel wat leuke harmonieën met een zachter stuk in het midden. Opvallend zijn de uitstekende zanglijnen van ‘Bastiën Baron’. Hij heeft zo een klassieke hardrock stem die heel wat tonen aankon waardoor heel wat van zijn collega’s jaloers op mogen zijn. ‘Altar Of Gods’ en ‘Chaosborn’ zijn wat in dezelfde aard. Zoals gewoonlijk is alles terug uiterst professioneel gedaan. Toch vond ik persoonlijk voorganger ‘Albedo’ wat avontuurlijker klinken. Ook de illustere sfeer die dat album bevatte, mis ik hier een beetje. Toch weeral petje af voor deze band. Zeker omdat de EP in eigen beheer werd uitgebracht en toch lekker professioneel en duur klinkt.