2018 was het jaar van de derde langspeler van Saffire: ‘Where The Monsters Dwell’. Die plaat ging lekker en bereikte zelfs de top 20 van rockalbums van het jaar in Zweden. In mei 2019 begon de rampspoed toen drummer Anton aangaf de band na maar liefst elf jaar te gaan verlaten. De resterende bandleden leken daarmee in een crisis te komen en trokken zich terug om zich af te vragen hoe nu verder.

Als je altijd een verzameling mensen bent geweest die steevast creatieve drukte (chaos?) in hun hoofd hebben en zo in samenwerking muziek schrijft dan ben je ineens incompleet. Ze wisten voorheen zelfs nummers te schijven door alleen ideeën uit te wisselen zonder een instrument aan te raken. Als je verder wilt moet je dus of het schrijfproces aanpassen of je moet iemand vinden die het gat met dezelfde eigenschappen weet op te vullen. Na een half jaar kwam het antwoord in de vorm van Efraim Larsson. De band besloot samen lekker te gaan spelen en elkaar verder te gaan leren kennen. Ruim een jaar later, we schrijven ondertussen september 2020, werd het tijd demo’s op te gaan nemen van nieuw materiaal. Het gaat was opgevuld en de ideeën stroomden weer rijkelijk.

De band overtuigde hiermee niet alleen zichzelf maar ook fans en label. In april 2021 werd de opname studio geboekt en kon begonnen worden met opnemen. Door onder andere corona duurde het tot oktober 2021 tot de eindmix klaar was. 2022 mag dan echt het jaar van de nieuwe start zijn van een herboren band. Met razende energie is het dan ook niet verwonderlijk dat als titel ‘Taming The Hurricane’ werd gekozen.

Muzikaal is het prettige gelikte rock. Het is AOR zoals je het mag verwachten waar de zanger lekker boven het gemiddelde zit en met de nieuwe drummer het er een lekker stukje steviger aan toe gaat dan in het verleden. Is dit je genre? Dan zeker even luisteren.