Ruim een jaar geleden schreef ik een review over het solo album ‘Renaissance’ van de Canadese zanger en songwriter Rob Moratti. Dat was mijn eerste en aangename kennismaking met zijn melodieuze AOR. Nu heeft de Canadees de opvolger al weer ingeblikt onder de titel ‘Paragon’. Gasten van enige statuur zijn er altijd wel terug te vinden op de platen van Moratti. Op het vorige album hoorden we gitarist Torben Enevoldsen (Fate, Pinnacle Point) en bassist Tony Franklin (The Firm, Blue Murder) terug in enige songs. Nu heeft hij gitarist Joel Hoekstra (Nightranger, Whitesnake) en voormalig werkgever en gitarist Ian Crichton (Saga) weten te strikken. Onduidelijk is wie op welke nummers een bijdrage levert overigens. Daar heb je de informatie voor nodig bij de uiteindelijke release en deze ontbreekt ten tijde van deze review.

Moratti heeft, naast de vocalen, ook voor de productie en mastering getekend. Het mixen deed hij met eerder genoemde Torben Enevoldsen. Er valt wel een kritisch nootje te plaatsen bij de productie, het geheel klinkt enigszins in elkaar gedrukt en “ademt” weinig. Jammer….Ook is de zang van Moratti heel soms wel wat knijperig van aard. Gelukkig is het meestentijds meer dan prima te verteren wat Moratti met zijn stembanden produceert. Luistertips zijn het vlotte en stevige ‘I’m Fallin’ en mid tempo tracks als ‘What Have We Become’ of ‘Breaking The Chains’. Uitschieter is het geweldige ‘Alone Anymore’. Hier zal menig liefhebber van AOR zijn vingertjes bij aflikken is mijn voorspelling. Een extra compliment gaat uit naar de muzikanten die Moratti begeleiden op ‘Paragon’. Vooral het gitaar en keyboardwerk is af en toe echt genieten.

Is het vernieuwend wat Moratti op ‘Paragon’ laat horen? Nee, dat niet. Is het meer van hetzelfde? Ja, inderdaad. Maar als een herhalingsoefening kwalitatief zo overtuigend klinkt als ‘Paragon’, dan hoor je mij niet klagen.