Vrij vertaald betekend de titel van het tweede album van het Zweedse Wildness iets als uiteindelijke ondergang, maar deze titel ‘Ultimate Demise’ dekt de lading niet want met dit tweede album komen de mannen sterk voor de dag. Van een uiteindelijke ondergang is zeker geen sprake. Als stevigere AOR jouw ding is, dan is het geen straf de elf (eigenlijk tien als je het intro er af denkt) goed geproduceerde tracks te ondergaan. De puike productie komt van de hand van drummer en songwriter Erik Modin. De mix en mastering was in vertrouwde handen bij Erik Wigelius. De band werkte op hun eerste album al met Wigelius samen.

De grootste verandering ten opzichte van het eerste album is dat nu Erik Forsberg de zang heeft overgenomen van mede oprichter Gabriel Lindmark. Forsberg heeft een prettig en sterk stemgeluid. Het gitaarwerk van Adam Holmström en Pontus Sköld overtuigt, swingt en rockt. Of het nu de snelle en heavy opener ‘Die Young’, het swingende en stuwende ‘Burining It Down’ is of het geweldig gecomponeerde ‘Cold Words’, de composities overtuigen en boeien met gemak. De stevige ballad ‘Falling Into Pieces’ wordt nog een niveautje hoger getild door de puike en slim uitgedachte achtergrondzang. ‘Ultimte Demise’ bevat eigenlijk geen echt zwakke nummers.

De begeleidende perspromo zegt dat er in 2020 rekening gehouden moet worden met Wildness binnen de wereld van de melodieuze hardrock. Vaak is die perspraat een lofzang die niet altijd de werkelijkheid weergeeft. Maar eerlijk is eerlijk, deze keer hebben ze wel degelijk gelijk. Wildness? Het kan me niet wild genoeg zijn!