Cyprus is het drie-na-grootste eiland in de Middellandse Zee. Er leven 1,1 miljoen mensen en de hoofdstad is Nicosia. Hiermee heb je het meest interessante gedeelte van deze review wel gelezen.

Dat een eiland als Cyprus ook heavy metalmuziek voortbrengt, is op zich lovenswaardig. De vijfmansformatie Receiver brengt met ‘Whispers Of Lore’ (nee, niet ‘Whispers Of Love’) haar debuut uit op het Gates Of Hell label. De groep bestaat al sinds 2011, maar ‘Whispers Of Lore’ is dus het eerste album. Dat de vier mannen en één vrouw twaalf jaar hebben gedaan om het album bij elkaar te schrijven zou kunnen impliceren dat we hier met een kwaliteitsproduct te maken hebben.

Helaas gaat die vlieger niet op. De promo die ik bij het album heb gekregen laat mij weten te maken te hebben met een geweldige heavy metalband die New Wave Of British Heavy Metal en folk combineren. In de praktijk blijkt hiervan nauwelijks iets. Ja, alle vijf de leden van Receiver zijn al hun leven lang lid van de Iron Maiden fanclub. Dat is goed te horen. Gitaristen Andreas Kyriacou en Charalambos Vassiliou hebben heel aandachtig naar Adrian Smith en Dave Murray geluisterd en hun stijl volledig gekopieerd. Dat heeft met invloeden niets te maken, dat is gewoon Iron Maiden naspelen. Als je daar goed in bent, kun je echter beter in een Iron Maiden tributeband gaan spelen. Daar is in Cyprus vast veel vraag naar.

De in de promo aangehaalde folkinvloeden komen tot zijn recht in het nummer ‘Arrow’, dat echter met folk niets te maken heeft, maar een kopietje is van de viking- en piratenmetal die heden ten dage zo populair is op de festivalweides. Bier erin en meezingen maar. De manier waarop zangeres Nikoletta Kyprianou haar stembanden gebruikt doet mij gek genoeg erg denken aan Blaze Bayley, waardoor de Maiden referenties alleen nog maar duidelijker naar boven komen in songs als ‘Unite’ en ‘Trespasser’. Een erg goede zangeres is zij niet, haar zang op ‘Falling To Dust’ is zelfs onzuiver te noemen.

Doordat ook de productie niet overtuigt, vraag ik mij af of ik niet naar een veredelde demo zit te luisteren van een band die nog lang niet klaar is voor het grote werk. Het was beter geweest wanneer Gates Of Hell de groep nog wat meer tijd had gegund om aan wat beter (en vooral origineler) materiaal te werken. Alhoewel, als je dat in twaalf jaar niet lukt, zal het in dertien jaar ook niet lukken.

Is er dan helemaal niets positiefs te melden over deze release? Jazeker wel, want de bonustrack ‘Prowess And Decay’ kan er best mee door. Onbegrijpelijk dat deze track niet een meer prominente plek op het album heeft gekregen. En het artwork (gemaakt door zangeres Nikoletta) ziet er prachtig uit. Dat is voor mij echter lang niet voldoende om het album ook aan te schaffen.