Er zijn maar weinig bands die kunnen zeggen ontdekt te zijn door In Flames zanger Anders Fridén, maar de Zweedse alt rock band Port Noir kan daar wel degelijk prat op gaan. Maar ze moeten natuurlijk op eigen benen staan en verder evolueren en dat is ook gebeurd op dit vierde album ‘Cuts’. We waren zeer te spreken over ‘Any Way The Wind Blows’ uit 2016 waarop voor het eerst synthesizer gebruikt werd. Dit is hen duidelijk zo goed bevallen dat heel ‘Cuts’ bol staat van de gesofistikeerde geluidjes die het midden houden tussen ambient en elektronica. Weg zijn de vette riffs. Gitaren worden aangewend voor incidentele uitwaaierende melodieën of vervormd klankbord. Het feit dat gitarist Andreas Hollstrand slechts als sessiemuzikant meewerkt, moge een hint zijn naar de ontwikkeling in sound. Boven alles blijft de emotionele stem van bassist Love Andersson de opperleidraad om de negen compacte songs in te kleuren. Zijn timbre ligt ergens tussen Muse en mentor Anders Fridén in.

Zomaar een stijl op de muziek van Port Noir plakken is onmogelijk. Met moderne dark pop kom je in de buurt, al blijft er ook een alternatief rockrandje en is de sfeer donkerder dan voorheen. Progressieve rock fans zullen de verfijnde stijl ook wel kunnen appreciëren, want een Steven Wilson beweegt zich ook in dit muzikale universum. De songs zijn goed geschreven en uitgevoerd op een expressieve manier. De bijdrage van drummer AW Wiberg is essentieel voor het totaalgeluid, let maar op de percussie in ‘Monument’ of het samenspel met bas in ‘Entertain Us’. Wie op zoek is naar aanstekelijke singles kon reeds lang voor de album release kennismaken met de videoclips voor ‘All Class’, ‘Sweet & Salt’ en ‘Deep Waters’ dat vreemd genoeg geïnspireerd is door black metal gitaarwerk (maar dan op passende wijze omgevormd). De songs worden rijkelijk overladen met allerlei geluidjes die soms een mechanisch effect teweegbrengen. Anderzijds beland je ook wel eens in dromerige, uitwaaierende sferen en is het aangenaam luisteren naar de doorleefde stem van Love. Minder gitaar- en metalgericht dan voorheen, maar rijp voor een breed publiek, zo kunnen we de evolutie van Port Noir in een notendop omschrijven. Dit alles wordt wel op een zeer talentvolle manier gedaan.