Vanaf 2013 is de Duitse band Peripheral Cortex al bezig hun plek te vinden in de scene. Die scene is in dit geval een beetje moeilijk te plaatsen, want de invloeden die de band hier ten toon spreid zijn legio. De basis is in ieder geval duidelijk, want dat is gewoon technische death metal. Maar om de band puur in dat hokje te plaatsen zou de band zeer te kort doen. Hun debuutalbum, waar ze anderhalf jaar mee bezig zijn geweest, is onlangs uitgebracht en het resultaat is indrukwekkend te noemen voor een debuutalbum.

Is het makkelijke kost? Nee, niet echt. De snelheid van sommige stukken ligt ver boven de snelheid die de gemiddelde luisteraar aan kan en valt dan weer terug naar een doom tempo. Erg verwarrend. De hoeveelheid noten die worden gespeeld is enorm, en de drummer hanteert een tempo dat onmenselijk is te noemen. Het zijn songs die alle aandacht vragen en zeker niet als achtergrondmuziek zullen dienen. Er zijn meerdere bands die deze onmetelijke snelheden hanteren, maar wat Peripheral Cortex bijzonder maakt, zijn de blaasinstrumenten die hun opwachting maken en de songs absoluut iets aparts geven. Of het dan een hobo of een trompet is (ik kan ze echt niet uit elkaar houden) is niet eens belangrijk, het gegeven van een blaasinstrument in een death metal band is al vrij uniek te noemen. Duidelijk wel iets dat de band ‘extreem’ maakt dus.

Naarmate het album vordert, en dan zitten we nog maar bij nummer vier getiteld “#Selfiewithgod”, wordt het me allemaal al een beetje teveel. Het dreigt hierna te verzanden in een poel van (weliswaar fraaie) ideeën en de cohesie valt een beetje weg. Het is blijkbaar een van die albums die je echt in kleinere porties dient te consumeren. De klasse van de band zit hem in de songwriting, want alle ideeën worden wel tot een mooi geheel gevormd. Het probleem zit hem in de hoeveelheid ideeën die per song worden gebruikt, dat is wellicht voor muzikanten snel te bevatten, maar voor de doorsnee fan kan het net effe teveel worden. Een dikke pluim dus voor dit debuut, met de kanttekening dat iets meer terughoudendheid betrachten bij het inpassen van de diverse invloeden en ideeën voor het volgende album aan te raden is.