Ach, Paultje… de geschiedenis is bekend. Paul Di’Anno was als zanger op de eerste twee albums van Iron Maiden (en de sublieme live EP ‘Maiden Japan’) onwijs belangrijk bij de start van de carrière van het Engelse metal instituut. Ik heb altijd een zwak gehouden voor Paul, al was het al om zijn trieste voortgang in zijn carrière. Precies op het verkeerde moment (net voor de grote doorbraak) Maiden uit geflikkerd, bandjes opgericht en weer uit elkaar zien gaan (Battlezone, Killers), drugsschandaaltjes, gevangenisstraffen (o.a. wegens uitkeringsfraude) en uiteindelijk als lichamelijk wrak in een rolstoel oude successen ‘zingend’ in halflege zaaltjes en op nietszeggende festivals.

In 2006 speelde Paul met een aantal Duitse muzikanten (voor wie het weten wil: ze heten Andy, DD, Gonzo en Dom) op een festival in Waltrop, vlakbij Dortmund. Waarom er bijna veertien jaar is gewacht met het uitbrengen van de opnames van dit optreden is me een raadsel. Het is me überhaupt een raadsel waarom deze opnames worden uitgebracht. Alleen als je er bij was of wanneer je echt alles verzamelt wat met Iron Maiden en/of Di’Anno te maken heeft kan ik me voorstellen dat je dit product aanschaft.

De opnames voegen namelijk niets toe aan de bestaande back catalogue van Paul. De Iron Maiden nummers die erop staan zijn voorspelbaar (‘Prowler’, ‘Murders In The Rue Morgue’, ‘Remember Tomorrow’, ‘Phantom Of The Opera’, ‘Transylvania’, ‘Running Free’ en ‘Sanctuary’) en worden waardeloos gezongen. De muzikanten proberen er nog wat van te maken, maar de nummers worden over het algemeen door de zanger vakkundig om zeep geholpen. Alleen opener ‘Prowler’ en afsluiter ‘Sanctuary klinken wat dat betreft iets minder beroerd. ‘Hell over Waltrop’ bevat gelukkig niet alleen Maiden covers. Zo werd de Battlezone kraker ‘Children Of Madness’ ook gespeeld net als de Paul Di’Anno’s Killers track ‘Impaler’. De Ramones cover ‘Blitzkrieg Bop’ is dan weer overbodig, had dan ‘Another Life’ gespeeld of iets dergelijks.

Mijn tip: wil je Paul in goede doen horen, zet dan ‘Maiden Japan’ nog eens op, of ‘Fighting Back’ van Paul Di’Anno’s Battlezone. Het beste nummer van ‘Hell over Waltrop’ is ‘Transylvania’ en dat is omdat Di’Anno op dit instrumentaaltje tenminste zijn mond houdt. Deze release is wat mij betreft overbodig en echt alleen leuk als je die zomeravond in Waltrop met tien bier in je mik in het publiek stond mee te blèren.