Peter Tägtgren leerden we kennen als boegbeeld van de Zweedse death metal iconen Hypocrisy en als befaamde producer. Sinds 1996 kwam daar nog Peter’s eenmansproject Pain bij. Zonder muzikale beperkingen, maar met de intentie om industrial, techno en metal te mixen tot een amalgaam dat een breed publiek aanspreekt en bijgevolg hogere verkoopcijfers haalt. Intussen zijn we bijna drie decennia verder en komt Pain’s negende studioalbum uit. ‘I Am’ klinkt niet alleen als titel zelfbewust, maar Tägten wilde na het vrij rustige ‘Coming Home’ uit 2016 terug naar zijn oorspronkelijke intenties. Meer industrial en meer dansbare ritmes zijn het gevolg.

Het is een kunst op zich om compacte, maar pakkende songs te schrijven. Daar is Peter echt wel een krak in. Het zit trouwens in de genen, want voor dit album schreef Peter’s zoon Sebastian twee nummers. Hij is trouwens ook de officiële Pain drummer live. ‘Don’t Wake The Dead’ is een oorwurm tot en met, ‘Revolution’ heeft enkele moderne fratsen (schreeuwzang en emo zang, wilde electro), maar wel een trager, slepend fragment dat opvalt. De opgewekte muziek van Peter wordt dikwijls voorzien van cynische teksten. Als muzikale uitlaatklep vertoont Pain een meer persoonlijke benadering dan bijvoorbeeld Hypocrisy. Uiteindelijk komt hij tot het besluit om alles te relativeren en ‘Go With The Flow’ als zonnig hitje in wording als lijfspreuk te nemen. De opstandigheid van ‘Not For Sale’, duistere klanken in het beschouwende titelnummer en het stampende vertier met electro in overvloed van ‘Push The Pusher’ maken het palet compleet. Het feestelijke ‘Party In My Head’ werd trouwens in 2021 al een dikke hit toen het middenin de pandemie een lichtpuntje voor veel mensen bleek te zijn. Je niet thuis voelen in deze maatschappij is nog zo’n gevoel dat meer mensen ervaren  en ‘The New Norm’ heeft een interessant thema. Peter had nog het new wave achtige duet met de Franse Cecile Simeone voor ons klaarliggen en eindigt introspectief met de semi-ballade ‘Fair Game’ waarin enige weemoed de kop opsteekt. ‘I Am’ is een ogenschijnlijk ‘lichte’ plaat waar meer diepgang in verborgen zit dan je aanvankelijk zou denken. De fans zullen tevreden zijn met die terugkeer naar de essentiële sound.