Canada is niet bepaald de eerste plek ter wereld waar je aan denkt bij power metal opera’s. Je zit dan eerder richting Duitsland waar Tobias Sammet met zijn Avantasia het genre groot heeft gemaakt, of Italië en Finland waar je de crème de la crème van epische metal kan vinden. Aan grote namen geen echter gebrek binnen dit Canadese gezelschap. De muzikanten hebben hun sporen nagelaten bij grootheden als Annihilator en Trans-Siberian Orchestra. De muzikaliteit is er, en dit komt er ook uit in de vorm van een verdraaid mooi stukje muziek.

Eerlijk is eerlijk, ik werd niet vanaf luisterbeurt één weggeblazen door wat dit zestal weet te produceren,maar al snel werd duidelijk dat dit een behoorlijk gelaagd stuk muziek is wat echt wat tijd nodig heeft om te groeien. Operus is, ondanks songtitels als ‘Phantasia’ en ‘Where Falcons Fly’, namelijk niet de zoveelste jammerlijke poging om de eerste twee Avantasia platen de loef af te steken. Meer dan Avantasia wordt het wat progressievere Aina benaderd, Virgin Steele rond de millenniumwisseling, of het solowerk van Luca Turilli. Op ‘Score Of Nightmares’ hoor je veelzijdige en soms verdraaid veelgelaagde metal. ‘Phantasia’ opent op een power metal geluid, maar draait al snel richting de veelzijdigheid van echte musical of opera. Het is duidelijk dat de muziek hier een verhaal vertelt, op ‘Lost’ wordt dit gevoel versterkt en hoor je de delicate balans tussen epische progressieve metal en muzikale vertelling. Mede door de klassiek getrainde zang van David Michael Moote, die gespeeld heeft in de theateruitvoering van ‘Jukebox Hero’, houdt Operus zijn eigen geluid. Moeilijk verteerbare stukken als ‘Dance With Fire’ en ‘Nightmares’ worden afgewisseld met wat luchtiger werk als ‘Where Falcons Fly’ en ‘Ruin’ en deze afwisseling is een van de sterkste punten van het album.

Nog zo’n plaat waarbij een score plakken eigenlijk onbegonnen werk is, dat heb ik weer! De muzikale kwaliteiten van deze muzikanten zijn boven iedere vorm van discussie verheven, maar vergelijkingen met ander werk zijn door het unieke karakter van het album moeilijk te maken. Ben je fan van symfonische ingrediënten in je metal en ben je niet benauwd van opera en musical? Dan moet je dit album zeker een kans geven en dan wel met meerdere luisterbeurten om dit complexe werkstuk een kans te geven om te groeien. Je zal niet teleurgesteld worden!