
Onslaught – Origins Of Aggression
Reigning Phoenix Music
Release datum: 23 mei 2025
“En zo kun je 42 (!) jaar na ‘What Lies Ahead’ luisteren naar een nieuwe versie van ‘Thermonuclear Devastation Of The Planet Earth’”
Erik Mensinga I 9 mei 2025
De eerste officiële release van de Britse thrash metal band Onslaught stamt alweer uit 1983. Van de bezetting van die eerste demo ‘What Lies Ahead?’ is anno 2025 alleen nog gitarist Nige Rockett over, die met recht “Mister Onslaught” genoemd mag worden. Voor zijn doorzettingsvermogen mag sowieso een diepe buiging gemaakt worden; de snarenplukker verloor door kanker het gevoel in zijn armen maar vocht zich dapper terug.
‘Origins of Aggression’ is niet helemaal een nieuw album. De opnames zijn wel recent maar de liedjes niet. Rockett besloot een aantal oude Onslaught tracks opnieuw op te nemen en dat aan te vullen met een trits covers. En zo kun je 42 (!) jaar na ‘What Lies Ahead’ luisteren naar een nieuwe versie van ‘Thermonuclear Devastation Of The Planet Earth’. De diverse remakes klinken erg vet. Luister maar eens naar het (slag-)gitaargeluid op ‘Let There Be Death’ (origineel uit 1986) of ‘Power From Hell’ (1985). De productie is best eigentijds al vind ik de drums niet optimaal klinken. De meeste aandacht in de studio is uitgegaan naar de gitaar- en zangpartijen. Die laatste zijn afkomstig van Dave Garnet, die de band sinds 2020 versterkt. Zijn stem past prima bij de thrashende en soms punkachtige muziek van de band. Of hij zijn illustere voorgangers Sy Keeler en Steve Grimmett (RIP) kan doen vergeten, zal de toekomst moeten uitwijzen.
De covers staan op de tweede CD van dit dubbelalbum. ‘Iron Fist’ (Motörhead) en ‘Holiday In Cambodia’ (Dead Kennedys) zijn niet bijster origineel maar klinken niet verkeerd. Van ‘Freewheel Burning’ (Judas Priest) kan dat niet gezegd worden. De Onslaught versie vind ik niet erg geslaagd. De thrashende ver-onslaught-e versie van GBH’s ‘Give Me Fire’ past echter weer een stuk beter.
‘War Pigs’ kun je beter overslaan wegens het verschrikkelijke snaredrum geluid. ‘Drunk With Power’ (Discharge) sluit dit album wel leuk (maar een stuk trager dan het origineel) af. ‘Origins Of Aggression’ is hiermee een aardige aanvulling op de Onslaught discografie maar vooral een prettig en welkom teken van leven.
