Nuclear Power Trio – A Clear And Present Rager
Metal Blade Records
Release datum: 30 oktober 2020
“Maar wellicht dat de band in de toekomst Xi Jinping kan aantrekken als zanger.”
Leon Vonk I 24 oktober 2020
Nuclear Power Trio is een band die niet bekend zal worden om de muziek die ze maken. Niet per se omdat ze niet goed zijn, maar omdat ze instrumentale metal maken. Wat bekendheid in de metal wereld krijgen ze misschien dan weer wel, maar niet per se omdat de muziek zo goed is. De drie mannen, althans daar ga ik vanuit want dat is nergens officieel te vinden, doen namelijk alsof ze Donald Trump, Vladimir Putin, en Kim Jong-Un zijn die samen muziek zijn gaan maken en hun politieke carrières de rug toe hebben gekeerd. Alles wat de band doet is gericht op dit verhaaltje, verwacht dus ook liedjes met namen als ‘Grab ‘Em By The Pyongyang’ en ‘Mutually Assured Seduction’. Ook de naam van het debuutalbum valt in lijn met het concept en heet ‘A Clear And Present Rager’.
Na wat zoekwerk kom ik er achter dat Nuclear Power Trio waarschijnlijk bestaat uit Gitarist Greg Burgess (Allegaeon), bassist Nick Schendzielos (Cephalic Carnage, Ex-Havok) en drummer Pete Webber (Havok). Hoewel het niet meteen de bekendste namen zijn kunnen we ook niet spreken van onbekende of onervaren muzikanten, dit kan je ook zeker wel aan de muziek horen. Het spel is strak, de liedjes zitten goed in elkaar en het klinkt professioneel geproduceerd. De instrumentale prog-metal die de band speelt heeft veel jazz en funk elementen erin verwerkt, wat voornamelijk te horen is aan de slap-bass van Schendzielos. Dat maakt de muziek energiek en opzwepend. Dit klinkt eigenlijk best wel leuk en ligt makkelijk in het gehoor, toch wordt het al vrij snel wat eentonig omdat de band wat te weinig varieert. Dat komt helaas wel vaker voor met instrumentale metal, het is makkelijker om het interessant te houden met zang. Maar wellicht dat de band in de toekomst Xi Jinping kan aantrekken als zanger.
‘A Clear And Present Rager’ is een kort album en tikt niet eens de twintig minuten aan. Maar echt langer had het album ook niet hoeven duren van mij, daarvoor is het simpelweg niet interessant genoeg. Persoonlijk vind ik het verhaal er omheen ook wat kinderachtig en neemt het aandacht weg van de muziek die op zich best wel heel erg aardig is. Toch weet ik dat veel mensen het concept eromheen juist grappig vinden. Ieder zijn ding denk ik dan. Nuclear Power Trio zou van mij best als een serieuze band door het leven kunnen gaan, de potentie is er zeker, maar de band zal in zijn huidige vorm meer bekendheid genereren door het concept dan door de muziek zelf.