Nightwish- Interview met Floor Jansen (vocals)
Floor Jansen: ‘Ik vind het wel jammer dat we voor dit album niet gaan toeren, maar voor mij persoonlijk geeft het wel de mogelijkheid om het leven even anders in te vullen. Er is nu een dochtertje bij en ik had gelukkig al mijn solocarrière gestart, dus nu ga ik gewoon daar mijn pijlen op richten en lekker spelen. Dat vind ik heel leuk.”
‘Patience is a virtue’, that’s what people say and it is surely true for the fans of Finnish exquisite band Wintersun. Mastermind Jari Mäenpää always takes his time to finalize a record, but with the aptly titled ‘Time’ project it goes beyond imagination. Spread over twenty odd years, Wintersun can finally present the result of ‘Time II’ to their eagerly waiting aficionados. We talked with the creator himself about his (ongoing) musical journey.
Vera Matthijssens Ι 30september 2024
Hoi Floor. Dit is het derde deel van een trilogie. Hoe kunnen we dit interpreteren?
Het betekent dat het thematisch aan elkaar hangt, zowel muzikaal als qua thematiek heeft het een rode lijn, een rode draad. Het is geen conceptalbum, want het concept is heel wijd, zoals bij de vorige platen.
Er is heel lang gewerkt aan ‘Yesterwynde’ waarbij in eerste instantie vooral Tuomas eraan werkt. Wanneer en hoe ben jij bij het proces betrokken geworden?
Nadat Tuomas de demo’s gemaakt had. Tijdens het toeren spraken we af in een hotelkamer waar we één voor één met hem twee of drie liedjes doornamen. Zo werkten we ditmaal.
Wanneer ik de muziek beluister en het artwork bekijk, dan heb ik de indruk dat het allemaal erg archaïsch is. Je ziet aan de hoes dat het teruggaat naar vroeger, dat heeft waarschijnlijk te maken met de evolutietheorie. Kan je daar wat meer over vertellen?
Het album verwijst heel vaak naar vroeger en nu, met de grote focus op hoe we ons als mens hebben ontwikkeld, terwijl de vorige albums veel focusten op de natuur, maar nu is de focus ook op ons als mens.
Wat ik ook altijd fijn vind, is de link naar het universum. Strikt genomen komen wij daar ook uit voort…
Niet strikt genomen, dat is gewoon een feit.
Het is een verrassing om te vernemen dat jullie niet gaan toeren voor dit album. Kan je daar wat meer over vertellen?
Ja, zeker. Ik vind het gewoon jammer. First & foremost ik vind het jammer dat na een tijd van toch al weinig toeren door de pandemie wederom een andere rede komt waardoor wij alweer niet het podium opgaan. We hebben altijd met 100% liefde en energie en toewijding op het podium gestaan en als je die energie en liefde niet kan waarborgen, om welke reden dan ook, dan moet je collectief zeggen: ‘dan doen we het even niet’. Ik voel wel in een tijd van waarin alles altijd nieuw moet en wij dus focussen op snel en veel, denk ik dat het helemaal zo raar niet is om eens te zeggen ‘we zijn er even niet’. Over een paar jaar zijn we er weer wel en dan vergeten we waarschijnlijk collectief dat we ooit er niet geweest zijn. De tijd gaat zo snel, zelfs met de pandemie, toen we daar middenin zaten voelde het als een eeuwigheid, zoals ‘o dit gaat nooit over’ en nu is het voorbij en nu kan je je eigenlijk bijna niet meer herinneren wanneer het begon en wanneer het eindigde, hoelang het precies duurde. Voor iedereen is het leven toen anders geweest, maar daarna gaat het leven toch weer door. Het was in die zin voor ons veel minder dramatisch dan toen we dachten tijdens de pandemie. Ik vind het wel jammer, maar voor mij persoonlijk geeft het wel de mogelijkheid om het leven even anders in te vullen. Er is nu een dochtertje bij en ik had gelukkig al mijn solocarrière gestart, dus nu ga ik gewoon daar mijn pijlen op richten en lekker spelen. Dat vind ik heel leuk.
Het is een zegen en een vloek, je kan een beetje triest zijn omdat dit album niet verzilverd wordt door grote tournees, maar anderzijds heb je dan meer tijd die je met de kinderen kan spenderen nu ze nog zo klein zijn. Die periode komt nooit meer terug, anders mis je er een deel van…
Ja precies, ze zijn nog zo klein. Het is heel fijn dat ik daarbij kan zijn. Ik vind het wel belangrijk om te blijven zeggen dat de volgorde is: de band gaat niet spelen, dan ga ik mijn pijlen richten op iets anders en niet andersom. Ik vind het ongelofelijk jammer en zoals je zegt het verzilveren van de plaat, dat gaan we niet doen. Ik vind het doodzonde, maar het is wat het is en daar moet ik me bij neerleggen en daar komen dan weer goede dingen uit voort, omdat je je aanpast, maar het leven is nooit helemaal zoals je het plant, dus dit soort dingen gebeuren. Je aanpassingsvermogen wordt wel flink getest, maar daar wordt je sterker van.
Hoe heb je het vertrek van Marko Hietala ervaren?
Ja, dat is heel jammer. Ik begrijp het wel, maar je mist toch wel zijn energie op het podium. Op de plaat ben ik nu de enige die in feite de heavy sound voor zijn rekening kan nemen. Troy heeft een warme, folky stem, maar hij is geen rockzanger, zo’n geluid dat af en toe lekker gescheurd kan klinken, en dat vind ik live wel jammer. Het was al gedurende de ‘Human: Nature’ tour dat ie er niet meer bij was, ik vind het gewoon jammer. Het is niet hetzelfde. Ik vraag me af hoe we dat gaan oplossen. Jukka is onze nieuwe bassist, een te gekke gast. Vocaal hebben we het opgelost, maar er is een element gewoon weg, iets dat niet vervangen wordt.
En ik vond dat dan raar dat hij ineens met Tarja gaat zingen…
Ja, ik las het ook. Iedereen maakt daar zo’n heisa van, maar dat is toch leuk? Lekker muziek maken samen. Iedereen kan daar zo politiek over gaan doen, alsof er al conclusies worden getrokken. Jezus toch. Maak gewoon muziek samen. Altijd drama…
Je kent de pers. Dat wordt opgeblazen…
Absoluut. Buiten proporties. Ik heb het ook gelezen, maar ik heb veel andere dingen in mijn leven, dus ik maak me daar allemaal niet zo druk over. Ik vind het leuk voor ze.
Gelukkig had je al van het succes geproefd met After Forever, want een grote band als Nightwish, dat moet toch anders zijn…
In Nederland zeggen ze ‘hoge bomen vangen veel wind’. Dat is een luxeprobleem dat erbij komt.
Dan moet je de nuchterheid van den Ollander erbij halen…
Ja, zeker. Dat helpt. Finnen zijn in principe eigenlijk ook zo. Als ze zich eenmaal hebben bedacht dat ze gaan praten, dan kunnen ze het wel.
Nu woon je al geruime tijd in Zweden. Was dat weer een grote aanpassing na Finland?
Ik woon hier al bijna tien jaar. Maar ik ben destijds in Nederland al Fins beginnen leren want in Finland spreken ze onder mekaar uiteraard Fins en dan is het heel handig als je wat mee bent met de taal. Het was heel fijn om even in die sfeer te leven en wonen. Je leert elkaar op een andere manier kennen. Je leert meer over de mensen, de cultuur… Goh toen kwam ik mijn man tegen in Amerika, dat was dan een Zweed, geen Fin. Ik kan je wel zeggen dat Zweeds heel wat gemakkelijker is om te leren dan Fins. Dat is een moeilijke taal. Ze spreken dat dan thuis, dat is ook weer anders dan wat je leert buitenshuis. Zweeds, die taal zit me als een tweede natuur. Ik maak nog steeds wel eens een foutje, dat vind mijn dochter leuk. Gisteren hadden we voor het eerst een woordspel gedaan, zoiets als Wordviewed, maar dan met echte steentjes, een beetje andere regels, neel leuk, maar ik realiseerde me dat ik dat nog nooit in het Zweeds had gedaan en ik – ondanks al die jaren hier – toch wel heel hard moest nadenken en dat je die dingen direct in je moedertaal wil doen. Mijn dochter legde woord na woord en dat is ook altijd wel leuk.
Jullie hebben ook het contract met Nuclear Blast voor meerdere albums verlengd, nog een positief feit…
Dat is verlengd voor één album met optie op meerdere. Dat is iets anders. Het is een beetje ‘the eye of the beholder’ hoe het geïnterpreteerd wordt. Dat is de waarheid overdrijven, zo gaat dat.
Dan wens ik je een zeer fijne tijd, zelfs zonder tournees…
Zoals je zegt, het is een pauze en geen stop. Ik heb er al met anderen over gesproken die zeiden: ‘oh en er staan nummers op die zo gaaf zouden zijn live’, maar die zijn over vier, vijf jaar nog precies zo gaaf. Dus wat niet is, dat komt nog. En soms is het ook nog zo – dat is een andere positieve kijk – sommige dingen waar je op wacht, die worden alleen maar beter, omdat je erop hebt moeten wachten. Ik zou iedereen aanraden hetzelfde te doen als ik heb gedaan: ga naar andere concerten. Er zijn ongelofelijk veel topbands. Ik ben gefocust op mijn solocarrière, dus ik zou zeggen, kom ook eens naar mijn shows. Luister lekker naar die plaat en wat nu niet is, dat komt. En dat zien we dan ook wel weer. Het is een positieve draai aan iets dat je op verschillende manier kan zien en het is eigenlijk helemaal in de spirit van deze plaat die zich focust op de mensheid zoals we zijn in al zijn imperfectie, maar wel met de focus op wat we gedaan hebben, wat we kunnen… onze rijke geschiedenis, onze rijke cultuur, kunst. Het is een focusverlegging op hetzelfde. Je kan een feit op allerlei verschillende manieren invullen. Dat past wel mooi bij dit.
Dat is waar. De ultieme link met de realiteit en de kunst.
Ja precies, de oude dingen die we ontdekt hebben over de wereld.
En de mens is het enige wezen dat zich zo bewust is van zijn sterfelijkheid, overlevering, enzovoort…
Ja precies. Dat zijn dingen waar je niet zo mee bezig bent, maar als je erover nadenkt is het jeetje ja, de kans dat je überhaupt geboren wordt, dat het zaadje het eitje vindt, en dat het daarna groeit tot een mens. We zijn er toch aardig in gelukt. De overbevolking is een enorm probleem en dan zou je bijna vergeten dat het echt wel magie is. Ik ben net moeder geworden, dus ik heb net dat proces doorgemaakt waarin deze celdeling eigenlijk wel eens moest beginnen, terwijl ik ineens heel erg moe werd. Dan wist ik gewoon dat in mijn buik op die moment van twee cellen vier gemaakt werden en van vier acht enzoverder… en dat al die cellen toen al wisten ‘ik ga huid worden’, ‘ik ga hersenen worden’, ‘ik word een orgaan’, dat is toch magisch. Ik vind het magie.
Dat is het wonder van de schepping…
Ja dat is het echt. Echt iets om bij stil te staan en om er mooie muziek bij te schrijven. Ik vind het wel fijn om een positieve draai aan dingen te geven, zelfs aan dingen die misschien niet zo goed zijn.
Dat is ook de overlevingsdrang van de mens natuurlijk…
Ja, maar vanuit die overlevingsdrang hebben we ook van de natuur meegekregen om heel positief naar de dingen te kijken. Dat is echt een overlevingsstrategie. Nog niet zo lang geleden heb ik gelezen dat onze hersenen zich al 15.000 jaar niet meer ontwikkeld hebben. De evolutie daarvan is bijna nihil. Dat betekent dus dat wij meer ingesteld zijn om te overleven in een steppe of middenin een bos, dan midden in een stad met een smartphone en alle afleidingen, dingen die er nu zijn. Wat er waarschijnlijk toe leidt dat heel veel mensen het ook niet zo best trekken, het leven tegen het tempo zoals het is. Dat alleen al. Dat verklaart zo ongelofelijk veel.
Het leven in een stad is altijd harder dan op het platteland, nu toch.
Ik denk dat dit altijd zo geweest is. Leven met heel veel mensen bij elkaar brengt iets anders naar boven in de mens dan leven in alle rust in de natuur. Als ik even in een bos geweest ben, dan voel ik me helemaal opgeladen. Dat is gewoon zo. De gedachte dat wij geen deel zijn van de natuur is volgens mij een denkfout. Wij zijn net zo goed een deel van de natuur. Wij hebben ons misschien wat anders ontwikkeld, maar zoals gezegd, onze hersenen hebben zich al 15.000 jaar niet ontwikkeld en zeker niet genoeg om heel die industriële revolutie van de afgelopen 150 jaar bij te houden. Als je in het bos leeft, is overleven waar je focus ligt. Hoeveel mensen die je tegenwoordig tegenkomt, gaan daarin slagen? Misschien een paar? Tegenwoordig is het zo anders. Als je deze twee situaties naast elkaar legt, is het interessant om dan terug te kijken op hoe we ons in het algemeen voelen. Hoeveel mensen lopen er niet met allerlei problemen rond; die zich overwerkt voelen, of overweldigd door het leven? Er zijn er zo ongelofelijk veel. Het lijkt ook telkens meer en meer te worden, maar het gaat ook sneller en sneller. Ergens moet er hier een stop komen en ik denk dat we er al erg dicht tegenaan zitten. Daarom: soms is minder dan gewoon meer. In de muziek doen we dat niet. Je kan deze plaat wel tien keer achter elkaar horen en tien keer iets anders horen, maar in de essentie van de communicatie is het tijd om een stapje terug te doen. Ik zeg het wel allemaal mooi, maar ik vind het ook moeilijk.
Maar het draagt bij tot het mysterie van de band…
Zeker weten. Dat maakt de kijk op dit project een heel stuk positiever en ik kan me voorstellen dat dit het wachten waard zal zijn.
