Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Sebastian Ramstedt: “We proberen ook het tegenovergestelde te doen dan de meeste bands die lui worden en zich netjes kleden en optreden in hun dagelijkse kleding. Ik lijk liever op Sarcofago 1987 dan op een surfer.”

Met ‘Dawn Of The Damned’ levert het Zweedse Necrophobic weer een dijk van een plaat af. En dat is een goede reden om gitarist en componist Sebastian Ramstedt wat vragen voor te leggen zodat we meteen weer op de hoogte zijn van de meest recente ontwikkelingen van het vijftal.
Pim Blankenstein Ι 14 oktober 2020

Hoi Sebastian, aangezien we rond de release van ‘Mark Of The Necrogram’ een interview deden, kunnen we het recentere verleden van de band kunnen gemakkelijk overslaan. Laten we ons dus concentreren op het nieuwe album. Het eerder genoemde album kwam twee jaar geleden uit. Ik neem aan dat er voldoende inspiratie was?
Ja, ik ben gewoon doorgegaan met schrijven nadat we ‘Mark Of The Necrogram’ hadden opgenomen. Het eerste nummer ‘Mirror Black’ schreef ik zelfs nog voordat ‘Mark Of The Necrogram’ uitkwam. Ik ben niet gestopt met schrijven. Ik had het gevoel dat als ik met het creatieve proces zou stoppen, het misschien moeilijk zou zijn om opnieuw te beginnen. Normaal kost het veel meer dan twee jaar om een album voor ons te schrijven. Ik wilde het dus niet riskeren om een pauze te nemen.

Hoe componeer je de muziek eigenlijk? Schrijf je thuis materiaal en arrangeer en repeteer je het materiaal met de band? En neem je eigenlijk pre-productiedemo’s of iets dergelijks op?
Ik schrijf bijna alles zelf. Ik houd niet van input of feedback tijdens dat proces. Ik werk het liefste alleen totdat ik tevreden ben met mijn ideeën. Ik neem thuis bijna volledige demo’s op. De gitaren die je op het album hoort, zijn eigenlijk grotendeels van die demo’s. Als ik het gevoel heb dat ik niet verder kom met nummers, laat ik ze aan de rest van de band horen. Ze doen dan hun zegje en soms voegen ze riffs toe of arrangeren ze de nummers opnieuw. We schrijven geen songs meer in de oefenruimte. De opnametechnieken zijn tegenwoordig zo goed dat het gemakkelijker is om met ideeën via het internet te werken. Daarna repeteren we de nummers natuurlijk met de band. Maar niet alles. Sommige nummers hebben we nog nooit samen gespeeld voordat we deze opnamen. We spelen al zo lang samen dat we echt niet alle ideeën meer hoeven uit te proberen. We weten gewoon dat het werkt.

Op het nieuwe album is veel hetzelfde gebleven. Je hebt opnieuw Fredrik Folkare opgenomen. En Kristian “Necrolord” Wåhlin schilderde de hoes weer. Het enige verschil is dat je een nieuwe bassist hebt. Kun je ons iets meer vertellen over deze verandering op de vier snaren?
Alex moest vanwege persoonlijke redenen vertrekken. Maar tegelijkertijd was dat op het hoogtepunt van onze carrière. We moesten dus doorgaan met de geplande optredens. Aanvankelijk zou Allan gewoon voor Alex invallen totdat hij terugkwam, maar hij groeide in de band en werd er een deel van. Alex is een geweldige bassist, maar sinds hij Stockholm verliet om in het noorden van Zweden te gaan wonen, leed onze muzikale samenwerking er wel onder. We waren geen strakke band meer. De laatste optredens met Alex klonken niet zoals we wilden. Met Allan klonk het gewoon zoveel beter en hij is beschikbaar op een manier waarop Alex nooit zal zijn met zijn vele verplichtingen en andere band. Het is altijd triest om een ​​lid te ontslaan. Ik mis de vriendschap met Alex erg, maar “the show must go on”. Maar ik mis liever de goede tijden dan in een slechte periode te blijven hangen als je begrijpt wat ik bedoel.

Een ander opmerkelijk feit is dat Schmier van Destruction gastvocalen heeft toegevoegd aan het nummer ‘Devil’s Spawn Attack’. Kun je ons wat meer vertellen hoe dit tot stand kwam? Heeft hij zijn partijen opgenomen in Duitsland?
Hij nam op in Zwitserland. Het was een droom die uitkwam. Ik ben een Destruction-fan sinds midden jaren 80 en Destruction is verreweg mijn favoriete Duitse thrashband. Ons label Century Media wilde een extra nummer. In het begin was ik hier helemaal niet blij mee. Dus ik heb dit nummer ondanks alles toch maar geschreven! Haha! De demo kwam zo goed uit de verf en had echt dat old-school Duitse thrash metal gevoel. Ik kwam op het idee om te kijken of we een gastrol voor Schmier konden realiseren. Hij vond het een erg gaaf nummer en hij heeft een fantastische zangpartij geleverd. Het is een van mijn favorieten op het album en het is een grote eer om hem aan boord te hebben op dit album.

Dit is het tweede album voor Century Media. Jullie hebben veel ervaring met verschillende labels en ik denk dat jullie best tevreden zijn met het werk van CM? Ze brengen het album in verschillende formaten uit. Ze doen geweldige promotie en ze hebben zelfs een voorproefje uitgebracht in de vorm van een 7 ”. Hebben jullie enige invloed op al die verschillende uitgaves?
Ja, we zijn natuurlijk erg betrokken. Wij zijn zelf ook metalheads en platenverzamelaars. Het uitbrengen van een 7” was ons idee! Het is heel gemakkelijk om met Century Media te werken. Ze laten ons doen wat we willen, maar ze zwakken de meest gekke ideeën wel een beetje af. Als het aan ons lag, zouden we voor elk nummer een 7” uitbrengen plus een paar maxi-singles en picture discs! Haha. Het kan nooit genoeg zijn!

Over de 7 ”gesproken. Op de B-kant staat een live versie van het nummer ‘Darkside’. Is dit dezelfde opname die ook wordt gebruikt op de 4-track live bonus-cd die toegevoegd is aan de mediabook-editie van ‘Dawn Of The Damned’?
Ja, dit is een opname van ons livestream-evenement eerder dit jaar. Helaas crashte een harde schijf een paar minuten voor de stream, dus gingen we live met een mobiele telefoon. Maar de audio is professioneel opgenomen. De vier nummers die op de bonusschijf staan, zijn de nummers waar we het meest tevreden over waren. Het is best vreemd om een opname te hebben zonder publiek. In de toekomst zal dit een document zijn dat refereert aan deze gekke tijd.

Maar waarom staan er maar vier nummers op de bonusschijf? Ik denk dat een complete liveshow ook gaaf zou zijn geweest?
Ja natuurlijk. Maar dit waren de songs die er het beste uitkwamen.

Op de promosheet staat het volgende citaat van jou: “Necrophobic is like a black metal version of AC/DC!” Dit betekent dat je in feite vasthoudt aan je oorspronkelijke muzikale ideeën en dat je je stijl niet veel verandert. Iedereen die Necrophobic heeft gevolgd, zal het daarmee eens zijn. Wat mij betreft zijn jullie de grondleggers van deze agressieve maar melodieuze death/black metal stijl. Toch denk ik dat jullie niet als zodanig worden erkend. Vaak hebben mensen de neiging om over Dissection te praten als een sleutelband. Wat is jouw mening hierover?
We zijn altijd de underdogs geweest. Ik denk dat we de kans gemist hebben onszelf op de kaart te zetten omdat we niet hebben getoerd in de jaren 90. Ook hebben we altijd midden in black en death metal gezeten. Veel mensen kunnen ons daarom niet goed plaatsen. Dat was vooral in de jaren 90 erg belangrijk. Voor death metal waren we te black en andersom. Blackened death metal is tegenwoordig een zeer geaccepteerd genre. Maar in het begin werd er vreemd naar gekeken.

Zie jij Necrophobic exclusief als black metal? En wanneer hebben jullie eigenlijk besloten om paint te gebruiken? (Ik weet dat jullie dat al een tijdje doen).
Nee, ik denk dat er zoveel meer is dan alleen muziek om een ​​pure black metal band te zijn. Zijn er sinds 1993 nog wel echte black metal-bands? Haha! Paint gebruiken we al sinds de eerste fotosessie in 1989. Tijdens de ‘Darkside’-tour gebruikte alleen Tobias het. Maar vanaf ‘Bloodhymns’ escaleerde het. Ik heb het altijd wel tof gevonden, maar het paste niet altijd in het concept van Necrophobic. Tijdens de tours rondom ‘Mark Of The Necrogram’ speelden we op steeds grotere podia. Als we dan foto’s of video’s zagen, realiseerden we ons dat de soort afgezwakte paint die we sinds 2006 gebruikten niet meer goed paste bij die grotere podia en lichtshows. We hebben er een beetje mee geëxperimenteerd om op een groot podium hetzelfde effect te krijgen als op een klein podium. Net als theateracteurs die make-up gebruiken om op het podium goed voor de dag te komen. Ik weet niet hoelang we het deze keer in stand houden. Als we er zijn in hebben dan gaan we ervoor. We proberen ook het tegenovergestelde te doen dan de meeste bands die lui worden en zich netjes kleden en optreden in hun dagelijkse kleding. Ik lijk liever op Sarcofago 1987 dan op een surfer.

We hebben het al eerder over jullie huidige label gehad. Veel van je oudere releases zijn een paar jaar geleden opnieuw uitgebracht in verschillende formaten. De albums die je voor Regain Records hebt gemaakt, zijn dat echter niet. Is er een kans dat er bijvoorbeeld een heruitgave van ‘Hrimthursum’ komt? Dat album kost aardig wat om te kopen tegenwoordig.
Ja, ik hoop dat zowel ‘Hrimthursum’ als ‘Death To All’ weer worden uitgebracht. Het is gewoon een kwestie van de juiste deal sluiten met Regain Records.

Is het moeilijk om plannen te maken voor de nabije toekomst met een nieuw album uit en de huidige pandemie? Heeft deze situatie een grote impact op jou als band?
Het zijn heel vreemde tijden. Maar we proberen de toekomst zo te plannen alsof de grenzen gewoon open zijn. We repeteren elke week, zodat de muziek er niet onder lijdt. We zullen er klaar voor zijn als de wereld dat is!

Okay. Dat is het van mijn kant. Heb je nog iets anders om onze lezers te vertellen?
Ik hoop dat jullie het nieuwe album gaaf vindt! Het heeft misschien wat meer luisterbeurten nodig dan ‘Mark Of The Necrogram’ om erin te komen. Hails!

Check de onderstaande socials voor meer informatie over Necrophobic.